البته طبق تحقیقات جدید، این گروه کوچک از ساکنان کیهانی باید دارای تیپهای شخصیتی مطلوب برای بقا در سیاره سرخ باشند.
مریخ نزدیک به ۶۰ سال است که خانه کاشفان روباتیک بوده است، اما وقتی صحبت از فرود انسان در سیاره سرخ به میان میآید، اوضاع کمی پیچیدهتر میشود. در یک مطالعه جدید گروهی از دانشمندان تصمیم گرفتند تا با بررسی تعاملات رفتاری و روانشناختی مستعمرهنشینان آینده مریخ، حداقل تعدادی را که برای ساخت و حفظ این اجتماع کوچک نیاز است، تخمین بزنند و در نهایت به عدد ۲۲ رسیدند.
دانشمندان مدل شبیهسازی شده برای ساخت کلنی در مریخ را بر اساس تیمهایی با عملکرد بالا از افرادی در محیطهای منزوی و پراسترس مانند تیمهای اکتشاف قطب شمال یا ایستگاه فضایی بینالمللی طراحی کردند. این شبیهسازی تعاملات بین افراد با سطوح مختلف مهارت، انعطافپذیری، استرس و یکی از چهار ویژگی روانشناختی نوروتیک، واکنشپذیر، اجتماعی، یا توافقپذیر، علاوه بر عوامل محیطی در مریخ را بررسی کرد.
شبیهسازی به مدت ۲۸ روز زمینی اجرا شد و با تعداد متفاوت در گروهها از ۱۰ تا ۱۷۰ نفر متغیر بود. دانشمندان دریافتند که جمعیت اولیه ۲۲ نفر حداقل مورد نیاز برای ساخت و حفظ یک کلنی بادوام است و اینکه تیپ شخصیتی توافقپذیر در مریخ برای بقا مناسبتر است. بر اساس این مطالعه، تیپهای شخصیتی نوروتیک با نرخ بالاتری نسبت به سایرین، جان خود را از دست دادند.
آناماریا برئا دانشیار علوم محاسباتی و داده در دانشگاه جورج میسون و یکی از نویسندگان این مطالعه گفت: «ما معمولا انسانها را فقط به عنوان اعداد یا ذرات بدون انگیزههای شخصی، ناهمگنی و سازگاری در نظر میگیریم، در حالی که گروههای انسانی سیستمهای پیچیدهای هستند که حاصل آن مجموع اجزای آن نیست، بلکه همافزایی است.»
محققان در این مطالعه قصد داشتند اهمیت در نظر گرفتن رفتار انسان به عنوان بخشی از اکتشافات فضایی آینده را برجسته کنند. برئا افزود: «ما میخواستیم نشان دهیم که اگر جنبههای اجتماعی، رفتاری و روانشناختی اکتشافات فضایی را نادیده بگیریم، در برآوردها و پیشبینیهای خود به شدت دچار اشتباه خواهیم شد.»
۵۸۵۸
