به گزارش خبرگزاری بیکینگ، این مطالعه که اخیراً در مجله PeerJ منتشر شد، توسط اندرو دونگ و دکتر کنیا فرناندز از آزمایشگاه کارتر در دانشگاه سیدنی انجام شد. این آزمایشگاه تحت مدیریت پروفسور دی کارتر از دانشکده علوم زیستی و محیطی و موسسه بیماریهای عفونی سیدنی است.
این تیم مورچه عسلی استرالیایی Camponotus inflatus را مورد مطالعه قرار دادند که در سراسر مناطق بیابانی عمدتا در غرب استرالیا یافت میشود. در میان مستعمرات مورچهای، آنها دستهای از کارگران بیش از حد تغذیه شده هستند که توسط مورچههای کارگر دیگر با شهد و مواد قندی پر میشوند و باعث میشود شکم آنها با عسل باد شود و ظاهری شفاف و کهربایی به خود بگیرد.
این مورچهها به طور موثری تبدیل به ماشینهای فروش بی حرکت برای کلنی خود میشوند و زمانی که دیگر گزینههای غذایی کمیاب هستند، عسل را دوباره در میآورند. دنی اولریچ از گروه زبان Tjupan، که تورهای مورچه عسل را در Kalgoorlie اجرا میکند، به محققان کمک کرد تا نمونه هایی را برای مطالعه خود پیدا کنند.
اولریچ گفت:«برای مردم، مورچههای عسل چیزی بیش از یک منبع غذایی هستند. حفاری برای آنها یک روش زندگی بسیار لذت بخش و راهی برای گرد هم آوردن خانواده است. مردم استرالیا هزاران سال است که از مورچههای عسل لذت میبرند. در مورد استفاده دارویی آن، ما از آن برای گلودرد و گاهی اوقات به عنوان یک پماد موضعی برای جلوگیری از عفونت استفاده میکنیم.»
محققان گفتند اولین بار است در مورد عسل مورجههای گلدان عسل، برای خواص دارویی مطالعه میکنند. همچنین دونگ گفت: «من مدتهاست که مجذوب مورچه عسل و روش شگفتانگیز آن برای تولید و نگهداری عسل بودم. با توجه به استفاده دارویی از عسل توسط مردم بومی، من کنجکاو شدم که آیا ممکن است این عسل ویژگیهای ضد میکروبی منحصر به فردی داشته باشد.»
دانشمندان تأیید کردهاند که عسل مورچه، مکانیسم عمل کاملا متفاوتی در مقایسه با عسل مانوکا دارد که به عنوان یک درمان موضعی برای زخمها و عفونتهای پوستی شناخته شدهاست. دکتر فرناندز گفت:«تحقیق ما نشان میدهد که عسل مورچه عسل، دارای اثر متمایزی است که آن را از سایر انواع عسل متمایز می کند. این کشف به این معنی است که عسل مورچه گلدان عسل میتواند حاوی ترکیباتی با قدرت ضد میکروبی قابل توجهی باشد. شناسایی این موارد میتواند نقطه شروعی برای توسعه انواع جدید و متفاوت آنتیبیوتیکها برای ما فراهم کند.»
مورچههای گلدان عسل، هزاران سال است که توسط مردم برای درمان سرماخوردگی و از جمله گلودرد مورد استفاده دارویی قرار گرفتهاند، اما اکنون علم غرب به سنتهای آنها رسیدهاست. پروفسور کارتر گفت: «این مطالعه نشان میدهد که عسل مورچه عسل دارای ویژگیهای ضد میکروبی منحصربهفردی است که استفاده درمانی از آن توسط مردم بومی نیز آن را تأیید میکند». استفاده از چیزی که توسط تکامل به کار در طبیعت تبدیل شده است و سپس به کار بردن آن در سلامت انسان، راهی عالی برای دستیابی به استراتژیهای درمانی است.
محققان دریافتند عسل مورچه در برابر باکتری استافیلوکوکوس اورئوس که معمولا به نام استاف طلایی شناخته میشود، موثر است. باکتریها روی پوست و بینی افراد ساکن میشوند، اما اگر از طریق بریدگی و زخم وارد بدن شوند، میتوانند باعث عفونتهایی مانند کورک و زخم و یا در موارد جدی مرگ شوند.
آنها همچنین دریافتند که عسل مورچه در برابر دو گونه قارچ Aspergillus و Cryptococcus قوی است. هر دو قارچ را میتوان در خاک یافت و این توانایی برای مهار آنها احتمالاً برای جلوگیری از حمله قارچها به کلنیهای مورچه تکامل یافتهاست. این قارچها همچنین میتوانند باعث عفونتهای جدی در افرادی با سیستم ایمنی سرکوب شده و ضعیف شوند.
منبع: scitechdaily
323
