آیا برخی از افراد حس جهتیابی بهتری دارند؟
آیا برخی از افراد حس جهتیابی بهتری دارند؟
رالف استریت (رقابتکننده مسابقات جهتیابی) عاشق نقشهها است. در دوران کودکی، والدین استریت او را بهطور منظم برای تمرین جهتیابی بیرون میبردند. ورزش جهتیابی شامل مسابقه بین دو نقطه با استفاده از نقشه توپوگرافی و قطبنما میشود.استریت اکنون بهعنوان مسابقهدهنده جهتیابی در سطح بینالمللی به رقابت میپردازد، اما این مهارتهای برجسته در زندگی روزمره او نیز مفید بوده است. وقتی دوستان استریت در سفری از لندن به گلاسکو متوجه استعداد جهتیابی او شدند، وظیفه مسیریابی در سفر را به او واگذار کردند.بهنوشتهی بیبیسی، افراد دارای توانایی جهتیابی حافظه فضایی بهتری نسبت به میانگین جمعیت دارند، اما رقابتکنندگان در مسابقه جهتیابی بهطورویژه تمرین جهتیابی انجام میدهند. درواقع، تازهترین پژوهشهای انجامشده در حوزه علوم اعصاب و روانشناسی حاکی از آن است که روشهای زیادی برای بهبود مهارتهای فضایی در افراد عادی وجود دارد.کپی لینکچرا برخی افراد در جهتیابی بهتر هستنداستریت در ۹ سالگی ورزش جهتیابی را شروع کرد. همانطور که تجربیات او نشان میدهد، تجربههای دوران کودکی روی توانایی جهتیابی افراد اثر دارد. داشتن فرصت حرکت مستقل در محیطهای متنوع، برای کودکان اهمیت دارد. نورا نیوکمب، استاد روانشناسی در دانشگاه تمپل در فیلادلفیا میگوید: «آزمایشهای انجامشده روی حیوانات نشان میدهد حرکت منفعلانه چندان کارآمد نیست، زیرا در این حالت عملا به مسیر توجه نمیکنید.»بهنظر میرسد افرادی که خارج از شهرها یا در شهرهایی که ازنظر فضایی پیچیدهتر هستند، رشد میکنند، در بزرگسالی بهتر میتوانند جهتیابی کنند. نیوکمب میگوید، شواهد خوبی داریم که نشان میدهد حتی در بزرگسالی، افرادی که در محیط اطراف خود در محدوده گستردهتری حرکت میکنند مهارتهای فضایی بهتری دارند. در بسیاری از جوامع، دختران و زنان فرصتهای محدودی برای تمرین مهارتهای جهتیابی خود دارند و تصور میشود این امر علت اصلی این باور اشتباه است که زنان بهطور ذاتی در جهتیابی از مردان ضعیفتر هستند. گاهی اوقات زنان حتی در مطالعاتی که نشان میدهد عملکردشان یکسان است، به دلیل کلیشههای جنسیتی خود را بدتر از مردان میدانند (مردان مسن معمولا تواناییهای جهتیابی خود را بیشازحد ارزیابی میکنند).بیشتر بخوانیدآیا مردان به طور طبیعی در مسیریابی بهتر از زنان عمل میکنند؟یک ماه پیشمطالعه ‘2بهطورکلی، نابرابری جنسیتی با تفاوتهای جنسیتی در توانایی جهتیابی همراه است. این امر به نقش فرهنگ در ایجاد چنین تفاوتهایی (یا ادراک این تفاوتها) اشاره میکند. پابلو فرناندز ولاسکو، فیلسوف و دانشمند علوم شناختی در دانشگاه یورک و کالج دانشگاهی لندن میگوید: «افراد معمولا اثر جنس را بیش از حد تخمین میزنند و همچنین فرض میکنند اثر جنسیت از عوامل فرهنگی مستقل است.»پژوهشهای انسانشناسی نشان میدهد در جوامعی که در آنها برابری جنسیتی بیشتر است، تفاوتهای جنسیتی در تواناییهای جهتیابی ناپدید میشود. پژوهشگران در مطالعهای که سال ۲۰۱۹ منتشر شد، مردم قبیله بایاکا کنگو را بررسی کرده بودند که بدون استفاده از نقشه یا قطبنما در جنگلهای بارانی به جستجوی غذا و شکار میپردازند. شرکتکنندگان در مطالعه در آزمونهای جهتیابی دقیق بودند و بین مردان و زنان تفاوتی وجود نداشت. دانشمندان این نتیجه را به مسافتهای مشابه طیشده (و بنابراین، تجربه فضایی حاصل) بین زنان و مردان در جامعه نسبت دادند.
مجله خبری بیکینگ
