پورشه شاید با بازار خودروهای برقی چین خداحافظی کند

جایگاه خودروسازان لوکس غربی در بازار چین رو به زوال می‌رود. ظهور خودروسازان مختلف چینی به‌شدت بر تقاضا برای برندهای بین‌المللی تأثیر گذاشته؛ پورشه نمونه‌ی بارز محسوب می‌شود. فروش این شرکت در چین طی سال ۲۰۲۴ با افت ۲۸ درصدی به ۷۹٬۲۸۳ دستگاه رسید. سه‌ماهه‌ی اول سال جاری میلادی اوضاع بدتر بود و تقاضا با سقوط ۴۲ درصدی به ۹٬۴۷۱ کاهش یافت.

مشکل پورشه نه کاهش جذابیت مدل ۹۱۱، بلکه ناتوانی در رقابت با رقبای چینی در بخش خودروهای برقی است. شیائومی و دیگر خودروسازان چینی، خودروهای برقی به‌مراتب ارزان‌تری می‌فروشند که برخی حتی از تایکان یا ماکان قدرت بیشتری دارند. مدیران پورشه کاملاً از وضعیت آگاه هستند و شاید به‌جای کاهش قیمت خودرو یا معرفی مدل‌های ارزان‌تر، از بازار خودروهای برقی چین خارج شوند.

Porsche

اولیور بلوم، مدیرعامل پورشه، در نمایشگاه خودرو شانگهای ۲۰۲۵ اذعان داشت این شرکت ممکن است در آینده‌ی نزدیک فروش خودروهای برقی در چین را متوقف کند: «طی دو تا سه سال آینده خواهیم دید آیا پورشه به‌عنوان یک برند برقی اینجا حضور خواهد داشت یا خیر.»

به گزارش Automotive News، مدیرعامل پورشه که ریاست گروه فولکس‌واگن را نیز برعهده دارد، فروش پایین خودروهای برقی پورشه در بازار چین را تأیید کرد.

مدیران ارشد پورشه به‌صراحت اعلام کرده‌اند این برند به‌دنبال افزایش حجم فروش نیست و قیمت‌ها را در سطحی «متناسب با پورشه» حفظ خواهد کرد. در نتیجه، کاین برقی جدید که تا پایان سال ۲۰۲۵ از راه می‌رسد و جانشین برقی ۷۱۸ که پس از آن معرفی می‌شود، ارزان نخواهند بود.

Porsche

بلوم، شیائومی SU7 اولترا با قدرت ۱۵۴۸ اسب بخاری را رقیب مستقیم نمی‌داند و معتقد است این خودرو برقی ارزان‌تر نمی‌تواند با «توانایی‌های رانندگی» پورشه برابری کند. SU7 اولترا در چین حدود ۷۳ هزار دلار قیمت دارد؛ درحالی‌که قیمت پایه‌ی تایکان ۴۰۲ اسب بخاری از ۱۲۶ هزار دلار آغاز می‌شود.

برخلاف رقبایی چون بی‌ام‌و، مرسدس، آئودی و حتی جگوار، پورشه روی مدل‌های ویژه‌ی بازار چین (مانند سدان‌ها و شاسی‌بلندهای با فاصله‌ی محوری کشیده) سرمایه‌گذاری نکرده است. آئودی اخیراً با معرفی زیربرند تمام‌برقی AUDI گامی فراتر برداشت. جتا فولکس‌واگن نیز در آنجا یک برند مستقل محسوب می‌شود.

فولکس‌واگن قصد دارد تا پایان ۲۰۲۷، بیست مدل پلاگین هیبریدی و برقی در چین عرضه کند؛ اما ظاهراً برنامه‌ی مشابهی برای محصولات بومی‌سازی‌شده از سوی پورشه در کار نیست. کراس‌اور بنزینی جدید جایگزین ماکان گزینه‌ی منطقی به‌نظر می‌رسد؛ ولی انتظار عرضه‌‌اش تا نزدیک پایان دهه نمی‌رود.

برندهای چینی به‌دلیل دسترسی آسان‌تر به مواد خام و هزینه‌های پایین‌تر کارگر، مزیت رقابتی دارند که رقابت را برای بازیگران بین‌المللی در خاک آن‌ها بسیار دشوار می‌کند. برخی خودروسازان با پذیرش این واقعیت جدید، به‌جای رقابت مستقیم، تصمیم به همکاری با خودروسازان چینی گرفته‌اند.