طبق جدول زمانی جدیدی که پروژه رآکتور گرماهستهای آزمایشی بینالمللی (ITER) منتشر کرده است، این رآکتور همجوشی غولپیکر تا سال ۲۰۳۴، یعنی ۹ سال دیرتر از زمانبندی کنونی شروع به کار نخواهد کرد. همچنین بهمنظور رفع نگرانیهای ایمنی از سوی نهاد تنظیمگر هستهای در فرانسه که محل احداث ایتر است، واکنشهای همجوشی تولیدکنندهی انرژی که هدف پروژه محسوب میشود، تا سال ۲۰۳۹ انجام نخواهند شد.پیترو باراباسچی، مدیرکل ایتر چهارشنبهی گذشته در کنفرانسی مطبوعاتی گفت خطاهای تولید، دنیاگیری کووید ۱۹ و پیچیدگی ساخت رآکتوری که اولین در نوع خود محسوب میشود، روند پیشرفت ایتر را کند کردهاند. وی افزود: «ما میخواهیم تاخیرهای گذشته با راهاندازی سازهای کاملتر، جبران کنیم.»با توجه به آنکه دهها شرکت خصوصی فعال در عرصه همجوشی هستهای، وعدهی تولید برق در بازههای زمانی کوتاهتر را دادهاند، برخی کارشناسان میگویند ممکن است ایتر در زمان راهاندازی به رآکتوری منسوخ تبدیل شود.ساخت اجزای پیچیدهی ایتر در سایتهای سرتاسر جهان، موجب بروز مشکلات متعدد شدایتر اکنون باید منتظر بماند تا کشورهای عضو آن ازجمله چین، اتحادیه اروپا، هند، ژاپن، کره جنوبی، روسیه و ایالات متحده، طرح جدید را بررسی کنند. برخی از این کشورها درحال برنامهریزی نیروگاههای آزمایشی در جدول زمانی مشابه با ایتر هستند و ممکن است خواستار اختصاص بودجه به آنها باشند. طبق گفتهی باراباسچی، هزینهی ساخت ایتر که قبلا بیش از ۲۰ میلیارد یورو برآورد شده بود، طبق برنامهی جدید ۵ میلیارد یورو افزایش خواهد یافت.ایدهی پروژه بینالمللی ایتر در دههی ۱۹۸۰ مطرح شد و سرانجام در سال ۲۰۰۶ رنگ واقعیت به خود گرفت. ساختوساز پروژه در سال ۲۰۱۰ با قراردادهایی که به تمام کشورهای عضو واگذار شد، آغاز شد و انتظار میرفت که عملیات تقریبا یک دهه بعد آغاز شود. پروژه ایتر بر یک رآکتور دوناتشکل به نام توکامک متکی است که در آن، میدانهای مغناطیسی حاوی پلاسما از هستههای هیدروژن با حرارت کافی برای آزادسازی انرژی هستند. ریزموجها و پروتوهای ذرات، پلاسما را تا ۱۵۰ میلیون درجهی سانتیگراد، یعنی ۱۰ برابر بیشتر از دمای هسته خورشید، گرم میکنند؛ درحالیکه چند متر آن طرفتر، آهنرباهای ابررسانا باید تا منفی ۲۶۹ درجه سانتیگراد، یعنی فقط چند درجه بالاتر از صفر مطلق خنک شوند.
مجله خبری بیکینگ
