کهکشان حیرتانگیز M99 را میتوانید به خوبی در تصویر این هفته هابل مشاهده کنید. کهکشان مارپیچی M99 که تقریبا ۴۲ میلیون سال نوری از ما دورتر است، در محدوده صورت فلکی گیسوی برنیکه (Coma Berenices) قرار دارد.
این کهکشان در دستهبندی «کهکشانهای طرح بزرگ» (grand design galaxies) قرار میگیرد. این دسته از کهکشانها به دلیل جزئیات بالا و مشخصی که از بازوهای مارپیچی آنها از زمین دیده میشود، طرح بزرگ نامیده شدهاند.
از نواخترها تا ابرنواخترها
این تصویر از کهکشان M99 با دوربین میدان باز سوم تلسکوپ فضایی هابل در دو زمان متفاوت ثبت شده است تا منجمان بتوانند چند پدیده مختلف نجومی را مطالعه کنند.
هابل در اولین دادههایی که از این کهکشان ثبت کرد، دو پدیده نواختر و ابرنواختر مطالعه شد. نواخترها با تعامل بین کوتولههای سفید و ستارههای بزرگتر به وجود میآیند که کم نورتر از ابرنواخترها هستند که با انفجار بسیار بزرگی پس از مرگ ستارههای پرجرم ایجاد میشوند.
با این حال، نظریههای نجومی حاکی از این هستند که باید پدیدهای با درخشندگی بین نواخترها و ابرنواخترها وجود داشته باشد و این پدیده فقط در کهکشان M99 مشاهده شد. منجمان از دید قوی هابل استفاده کردند تا نگاه دقیقتری به این پدیده بیندازند.
تولد ستارهها در ابرهای گازی سرد
دومین مجموعهای که هابل برای این منجمان جمعآوری کرد، بخشی از پروژه بزرگتر خود هابل بود. در این پروژه پژوهشگران ارتباط بین ستارههای جوان و تولد این ستارهها از ابرهای گازی سرد را بررسی میکردند.
هابل در این پروژه ۳۸ کهکشان نزدیک را مطالعه کرد تا خوشههای ستارهای جوان و داغ را شناسایی کند. این کهکشانها را با آرایه میلیمتری بزرگ آتاکاما یا آلما (ALMA) نیز رصد کردند تا اطلاعات بیشتری از آنها به دست آورند. ترکیب دادههای هابل و آلما به منجمان اجازه میدهد تا جزئیات شکلگیری ستارهها را بررسی کنند و راه را برای رصدهای علمی آینده تلسکوپ فضایی جیمز وب هموارتر کنند.
