طرفداران سیستمهای تسلیحاتی کاملا خودمختار بر این باورند که این تکنولوژی، با دور نگاه داشتن سربازان از میادین جنگ، آنها را در مقابل خطرات محافظت میکند. درعین حال این امکان را فراهم میکند تا تصمیمات نظامی، با سرعتی فرا انسانی اتخاذ شده و قابلیتهای دفاعی به شدت بهبود خواهد یافت.
در حال حاضر سلاحهای نیمه خودکار، مثل مهمات سرگردان که اهداف را ردیابی کرده و خود را برروی آنها منفجر میکنند، به کمکهای انسانی نیز نیازمندند. این سلاحها اگرچه میتوانند اقداماتی انجام دهند، ولی به اپراتورهایی نیاز دارند تا روند عملیات را آغاز کنند.
از سوی دیگر، پهپادهای کاملا خودمختار که به اصطلاح” پهپادهای شکارچی” نامیده میشوند، حالا در اوکراین مستقر شدهاند. این پهپادها میتوانند در طول شبانهروز، هواپیماهای بدون سرنشین را رصد کرده و بدون مداخله اپراتور و سریعتر از سیستمهای تسلیحاتی کنترل شده توسط انسانها، آنها را غیرفعال کنند.
در این میان برخی منتقدان از جمله کمپین “توقف رباتهای قاتل” بیش از یک دهه است که برای ممنوعیت تحقیق و توسعه تسلیحات خودمختار تلاش میکنند. آنها آیندهای را میبینند که در آن سیستم سلاحهای خودمختار، مشخصا نه فقط برای هدف قراردادن وسایلنقلیه، زیرساختها و سایر سلاحها، بلکه برای هدف قراردادن انسانها طراحی شوند.
اگر سلاحهای هوشمند مصنوعی در میادین جنگ مستقر شوند، چه کسی پاسخگوی مرگ افراد غیرنظامی خواهد بود؟هنوز پاسخ شفافی برای این سوال مهم وجود ندارد.
در گزارش «همه ابرقدرتها دنبال این سلاحند!» بیشتر درباره رباتهای قاتل بخوانید.
۵۸۵۸
