به گزارش بیکینگ، این برنامه یادآور ابتکار دفاع استراتژیک (SDI) معروف به «جنگ ستارگان» در دوران ریاستجمهوری رونالد ریگان است که در دهه ۱۹۸۰ میلادی مطرح شد. در آن زمان، هدف SDI ایجاد یک سامانه دفاع موشکی مبتنی بر فضا بود که بتواند موشکهای بالستیک شوروی را در فضا رهگیری و منهدم کند. اگرچه این برنامه به دلیل چالشهای فنی و هزینههای بالا هرگز بهطور کامل عملیاتی نشد، اما تأثیر قابلتوجهی بر توسعه فناوریهای نظامی و فضایی داشت.
مؤلفههای اصلی گنبد آهنین آمریکایی
سامانه گنبد آهنین آمریکایی شامل مجموعهای از فناوریهای پیشرفته برای مقابله با تهدیدات موشکی و هوایی است. این سامانه باید بتواند موشکهای بالستیک، هایپرسونیک و کروز را رهگیری و منهدم کند. برای این منظور، حسگرهای فضایی پیشرفتهای به کار گرفته خواهند شد تا این تهدیدات را در مراحل اولیه شناسایی کنند. همچنین، توسعه و استقرار رهگیرهای فضایی برای مقابله با موشکها در فازهای مختلف پرواز از جمله مرحله بوست و مرحله پایانی، بخش مهمی از این پروژه است.
یکی دیگر از مؤلفههای کلیدی این برنامه، ایجاد یک شبکه ارتباطی فضایی است که امکان هماهنگی بهتر میان سامانههای مختلف دفاعی را فراهم کند. این سامانه علاوه بر ابزارهای فیزیکی رهگیری، شامل قابلیتهای جنگ الکترونیک و اقدامات غیرکینتیک برای ایجاد اختلال در مسیر پرواز موشکهای دشمن نیز خواهد بود. همچنین توسعه سیستمهایی که بتوانند تهدیدات را پیش از پرتاب شناسایی و خنثی کنند، بخش دیگری از این برنامه محسوب میشود.
در کنار فناوریهای پیشرفته، ایجاد زنجیره تأمین امن برای تولید و استقرار این سامانه اهمیت بالایی دارد. تمام اجزای این سیستم باید با استانداردهای امنیتی بالا ساخته شوند تا در برابر حملات سایبری و سایر تهدیدات مقاوم باشند. این برنامه با تکیه بر ترکیبی از سامانههای کینتیک و غیرکینتیک، تلاش دارد تا یک سپر دفاعی چندلایه ایجاد کند که آمریکا را در برابر تهدیدات موشکی و هوایی محافظت کند.
درباره «گنبد آهنین آمریکایی» بیشتر بخوانید.
۵۸۵۸
