به گزارش خبرگزاری بیکینگ، این رفتار که در زبان علمی با نام تاناتوزیس (Thanatosis) یا بیحرکتی تونیک شناخته میشود، نمونهای از ترفندهای بقاست که در گونههای مختلفی از پرندگان، پستانداران، ماهیها و دوزیستان مشاهده میشود. در ادامه با پنج حیوانی آشنا میشویم که مرگ را باورپذیر بازی میکنند یا خود را به موشمردگی میزنند.
قورباغههای شکمآتشین هنگام تهدید، پشت خود را قوس داده و اندامهایشان را طوری میپیچانند که رنگهای زرد و نارنجی درخشان زیر شکم و پاهایشان نمایان شود؛ رنگهایی که هشدار وجود سم در پوست آنهاست.
مارهای بینیخوکی با حرکاتی تئاتریتر در آمریکای شمالی، افزون بر بیحرکتی، بوی بدی از غددشان پخش کرده و حتی ممکن است خون هم بریزند تا بیمار یا مرده به نظر برسند.
اپوسوم ویرجینیایی هم که به حق استاد این هنر شناخته میشود، در برابر شکارچیان دندان نشان میدهد، زبانش را بیرون میآورد، مدفوع میکند و بویی همانند لاشهی در حال پوسیدن از خود متصاعد میسازد؛ رفتاری که تا ساعتها ادامه دارد.
اما برخی دیگر از این حیوانات، مرگ را نه برای نجات جان، بلکه برای رسیدن به اهدافی دیگر شبیهسازی میکنند.
male nursery web spider برای جفتگیری، حشرهای را در پیلهای ابریشمی به ماده هدیه میدهد؛ اگر ماده بدون جفتگیری بخواهد هدیه را تصاحب کند، نر خود را به مردن میزند تا از موقعیت بهره ببرد.
سیکلید لیوینگستون، ماهیای ساکن دریاچه مالاوی، هم برای شکار، روی کف دریاچه دراز کشیده و نقش ماهی مرده را بازی میکند؛ تا زمانی که شکارچیای بیخبر نزدیک شود و او در لحظه مناسب حمله کند.
منبع: indianexpress
۲۲۷۲۲۷
