به گزارش خبرگزاری بیکینگ و براساس گزارش گجتنیوز، باستان شناسان مجموعهای از ۱۳۶۸ سکه باستانی که بیشتر آنها از جنس نقره هستند، در انگلستان کشف کردند. دلیل دفن آنها همچنان یک راز باقی مانده است.
این گنجینه حدود سال ۵۵ میلادی دفن شده است. زمانی که امپراتوری روم به رهبری نرون (که حدودا از سال ۵۴ تا ۶۸ میلادی حکومت میکرد) در تلاش بود تا کنترل انگلستان را به دست بگیرد. پیش از او، کلادیوس (که از سال ۴۱ تا ۵۴ میلادی حکومت کرد) به بریتانیا حمله کرد و بخشهای بزرگی از انگلستان را تحت کنترل خود درآورد. البته مقاومتها تا دوران سلطنت نرون ادامه داشت. در سال ۶۰ میلادی قیامی توسط بودیکا، ملکه یک قبیله بریتانیایی به نام آیسِنی، تقریبا موفق شد رومیان را از این جزیره بیرون کند.
با اینکه نیروهای نرون موفق به سرکوب شورش آیسنی شدند، دوران حکومت او اغلب به عنوان دورهای پرآشوب تلقی میشود. او در زمان حکومتش دستور قتل مادر و همسر خودش را هم صادر کرد. در سال ۶۴ میلادی، آتش سوزی بزرگی رخ داد و شهر رم را ویران کرد. طبق یک داستان غیر موثق، نرون در هنگام آتش سوزی مشغول نواختن ویولن بوده است. در سال ۶۸ میلادی گارد پرتوری، نیروهای مسئول حفاظت از امپراتور، نرون را از قدرت برکنار کردند و او کمی بعد با خودکشی به زندگی خود پایان داد.
در حالی که این گنجینه سکه باستانی در دوران حکومت نرون دفن شدهاند، دیرینه شناسان قدمت ضرب برخی از آنها را به پیش از نرون نسبت دادهاند. به گفته مسئولین موزههای ووسترشایر تمام سکههای این گنجینه به جز یکی، دیناریوسهای نقرهای هستند. دیناریوس نقره یک نوع سکه استاندارد رومی است که بین سالهای ۱۵۷ پیش از میلاد و ۵۵ میلادی آنها را ضرب کردهاند. تنها سکه طلایی این گنجینه بین سالهای ۲۰ تا ۴۵ میلادی برای قبیلهای به نام دابونی ضرب شده است. این قبیله در ووسترشایر و مناطق اطراف آن مستقر بودند.
در بیانیه رسمی موزه آمده:«این گنجینه سکه باستانی تقریبا به طور قطع از طریق ارتش روم وارد این منطقه شدهاند. تعداد زیاد آنها نشان میدهد که این گنجینه در زمان دفن، مبلغ بسیار قابل توجهی از نظر مالی بوده است.»
دلیل مخفی کردن این گنجینه سکه باستانی نقره هنوز مشخص نیست، اما موزه در این باره گفته:«یک نظریه ما این است که گنجینه مذکور، پس اندازی بوده که یک کشاورز محلی ثروتمند از طریق تامین غلات و دام برای ارتش روم به آن دست پیدا کرده بوده است.»
موزه همچنین تایید میکند که در زمان دفن این گنجینه، ووسترشایر در مرز امپراتوری روم قرار داشته. این موضوع همچنین این سوال را مطرح میکند که آیا نبردها یا درگیریهای منطقه ممکن است صاحب سکههای باستانی را وادار کرده باشند تا گنجینه را پنهان کند؟
دیرینه شناسان این گنجینه را در اواخر سال ۲۰۲۳ کشف کردند و در سال ۲۰۲۴ با جزئیات بیشتری مورد بررسی قرار دادند. در همان سال بود که دولت تصمیم گرفت عنوان «گنجینه» را به آثار ساخته شده از فلزات گران بها با قدمتی بیش از ۳۰۰ سال اعطا کند. ارزش این گنجینه ۱۰۰,۰۰۰ پوند (۱۲۳,۱۰۰ دلار) برآورد شده است. موزه هم اکنون در حال جمع آوری کمک مالی برای خرید این گنجینه است.
هلن لارج، سخنگوی موزههای ووسترشایر، به خبرگزاریهای علمی اعلام کرد:«کمپین جمع آوری کمکهای مالی بسیار خوب پیش میرود. مردم بسیار سخاوتمند هستند و کاملا مشخص است که علاقه زیادی وجود دارد تا این گنجینه در ووسترشایر باقی بماند.»
۲۲۷۲۲۷
