چرا نوشتن با دست برای حافظه و یادگیری بهتر است؟

چرا نوشتن با دست برای حافظه و یادگیری بهتر است؟
شاید با وجود گوشیهای هوشمند و فناوریهای دیجیتال در تمام ابعاد یادگیری از مدرسه تا دانشگاه، یادداشتهای دستنویس کلاس درس بیفایده به نظر برسند؛ اما مجموعهی پیوستهای از پژوهشها نشان دادهاند که نوشتن یادداشت به شیوهی سنتی با قلم و کاغذ یا حتی تبلت و قلم نوری، هنوز بهترین راه برای یادگیری بهویژه برای کودکان در سنین پائینتر است.پژوهشی جدید که در Frontiers in Psychology منتشر شده است، با بررسی فعالیت مغزی دانشآموزان در حین یادداشت برداری نشان داد که نوشتن با دست باعث افزایش فعالیت الکتریکی در مناطق بههم متصل مغز میشود که مسئول حرکت، بینایی، پردازش ادراکی و حافظه هستند. این یافتهها به مجموعهی عظیمی از شواهد دربارهی اهمیت آموزش کودکان برای نوشتن کلمات با دست و طراحی از روی تصاویر اضافه میشوند.کپی لینکتفاوت در فعالیت مغزپژوهش جدید به رهبری آدری وندر میر و رود وندر ویل از دانشگاه علم و فناوری نروژ (NTNU) بر اساس بررسی بنیادی ۲۰۱۴ انجام شده است. بر اساس این پژوهش، افراد بدون فکر کردن با کامپیوتر تایپ میکنند. وندر میر میگوید:تایپ کردن همه چیز هنگام شنیدن حرفهای استاد کمی وسوسهانگیز است. زیرا به نوعی آنچه از گوش شما وارد میشود، از نوک انگشتانتان خارج میشود؛ اما در این وضعیت اطلاعات ورودی را پردازش نمیکنید.درحالیکه هنگام نوشتن با دست تقریبا غیرممکن است که همه چیز را بتوانید یادداشت کنید و به همین دلیل دانشجویان و دانشآموزان مجبور میشوند به شکلی فعالانه به اطلاعات ورودی توجه و آنها را پردازش و اولویتبندی کنند و سپس با یکپارچهسازی این اطلاعات، چیزهایی را که قبلا آموختهاند به یکدیگر ربط دهند. این اقدام آگاهانه برای اضافهکردن به دانش موجود میتواند مشارکت و جذب مفاهیم جدید را آسانتر سازد.پژوهشگرها برای درک بهتر تفاوتهای فعالیت مغزی در طول دو روش یادداشتبرداری، ساختار اصلی پژوهش سال ۲۰۱۴ را تغییر دادند. آنها الکترودهایی را با ۲۵۶ حسگر به یک کلاه توری دوختند که فعالیت مغزی ۳۶ دانشآموز را در حین نوشتن یا تایپ کردن ۱۵ کلمه از بازی Pictionary ثبت میکرد.
مجله خبری بیکینگ















