چرا انسان آبشش ندارد؟

چرا انسان آبشش ندارد؟

تقریبا ۳۷۵ میلیون سال پیش، ماهی بامزه‌ای به نام تیکتالیک با سازگاری‌های جدید به سمت ساحل رفت: باله‌های لبه‌دار برای راه رفتن روی خشکی و کیسه‌های هوا در بخش گلو برای تنفس اکسیژن هوا. تیکتالیک که آبشش نیز داشت به‌عنوان اولین جد مشترک تتراپودها یا حیوانات چهارپا شناخته می‌شود.درطول صدها میلیون سال، تتراپودها درجریان تکامل به گونه‌های بی‌شماری از جمله انسان خردمند تبدیل شدند. بنابراین اگر انسان از ماهی به تکامل رسیده است، چرا ما آبشش نداریم؟بخشی از پاسخ به پرسش فوق به کاربرد آبشش بازمی‌گردد: آبشش‌ها برای عملکرد صحیح باید در محیط مرطوب باقی بمانند و گزینه‌ی ایده‌آلی برای جانوران خشکی‌زی به شمار نمی‌روند. آبشش‌ها همچنین دارای سطحی بزرگ و هزاران عروق خونی کوچک هستند که دسترسی اکسیژن به جریان خون را ممکن می‌سازند. با نفوذ آب به داخل آبشش‌ها، اکسیژن داخل و کربن‌دی‌اکسید خارج می‌شود.بیشتر بخوانیدماجرای میم‌های اینترنتی تیکتالیک: اول ماهی بود، چطور شد که به اینجا رسید؟13 اردیبهشت 01مطالعه ‘7اگر حیوانات خشکی‌زی آبشش داشتند، به‌سرعت خشک می‌شدند و در نتیجه روشی ناکارآمد برای تنفس داشتند. از سویی ریه‌های انسانی ما در جذب اکسیژن هوا و جذب اکسیژن خون از طریق مبادله‌ی گازها، عملکرد خوبی دارند.

مجله خبری بیکینگ