خواب بد با چاقی، بیماریهای قلبی، زوال عقل و افسردگی در ارتباط است. اما سوال اصلی اینجاست: آیا رابطه میان بیخوابی و قند خون یک رابطه علت و معلولی است؟ آیا میتوان گفت بیخوابی احتمال مصرف غذاهای ناسالم را افزایش میدهد که در پی آن چاقی و بیماریهای قلبی رخ میدهد؟
«فی رایلی»، محقق دیابت از انگلستان میگوید: «ما از مطالعات گذشته میدانیم که میان خواب و خطر ابتلا به دیابت نوع 2 ارتباط وجود دارد. اما هنوز مشخص نشده که کدام یک زمینهساز دیگری است.»
مطالعه جدید منتشر شده در مجله «Diabetes Care» از یک روش تحلیلی برای تعیین رابطه میان بیخوابی و قند خون استفاده کرده است. هدف محققان در این مطالعه بررسی تاثیر قند خون بر پنج معیار مختلف خواب بوده است. این پنج معیار عبارتند از: بیخوابی (که با مشکل در به خواب رفتن یا ماندن در خواب تعریف میشود) – مدت زمان کلی خواب – میزان خوابآلودگی در طول روز – دفعات چرت زدن – زمانبندی خواب (خواب در روز یا خواب در شب).
ارتباط میان ویژگیهای خواب و قند خون بالا
محققان در این مطالعه بیش از سیصد هزار داوطلب بزرگسال را بررسی کردند. آنها دریافتند یک ارتباط واضح بین ویژگیهای خواب و سطح بالای قند خون وجود دارد. این ویژگی تنها در افرادی مشاهده شد که دارای بیخوابی بودند. کسانی که علائم بیخوابی مکرر را گزارش میکردند، سطح بالای قند خون داشتند.
«جیمز لیو»، نویسنده این مقاله گفت: «این یافتهها نشان میدهد درمان مستقیم بیخوابی میتواند تاثیر قابلتوجهی بر درمان قند خون و دیابت داشته باشد. ما تخمین زدیم که درمان موثر بیخوابی منجر به کاهش گلوکز اضافی در بدن میشود و در نتیجه آن وزن بدن تا 14 کیلوگرم – در یک فرد با قد متوسط – کاهش مییابد. به عبارت دیگر، این مسئله درمان اضافه وزن را نیز با خود به دنبال دارد.»
محققان در مرحله بعد نیاز دارند تا با انجام یک کارآزمایی بالینی تاثیر صریح درمان بیخوابی بر دیابت را تائید کنند.
رایلی در پایان خاطرنشان کرد: «این یافتهها به این معنی نیست که رفع بیخوابی درمان دیابت است. بلکه درمان بیخوابی میتواند بخشی مفید از مجموعه گستردهای از مداخلات برای درمان بیماران مبتلا به دیابت باشد.»
