پروستوس سنگینترین نهنگ تاریخ نبود؛ نهنگ آبی همچنان رکورددار این عنوان است
پروستوس سنگینترین نهنگ تاریخ نبود؛ نهنگ آبی همچنان رکورددار این عنوان است
مرداد امسال، تیمی از دیرینشناسان اعلام کردند که استخوانهای فسیلشدهی یک نهنگ باستانی غولپیکر را کشف کردهاند. این حیوان که محققان نامش را «پروستوس کلوسوس» گذاشتند، ممکن است با وزنی بیش از ۲۰۰ تن سنگینترین حیوانی باشد که تاکنون روی زمین زندگی کرده است.بدین ترتیب، نهنگ آبی عنوان سنگینترین حیوانی را که تاکنون روی زمین زندگی کرده، از دست داد. اما اکنون مطالعهای جدید با به چالشکشیدن ادعای قبلی، نهنگ آبی را دوباره به صدر جدول بازمیگرداند. نویسندگان این مطالعه استدلال میکند که پژوهش قبلی به یافتههایی نادرست رسیده است.نیکلاس پینسون، دیرینشناس از موزهی ملی تاریخ طبیعی اسمیتسونیان و از نویسندگان مطالعهی جدید به همراه ریوسوکه موتانی، همکار خود و دیرینشناس از دانشگاه کالیفرنیا دیویس، در تجزیهوتحلیل جدید به این نتیجه رسیدهاند که پروستوس با وزن تقریبی بین ۶۰ تا ۷۰ تن و طول ۲۰ متری، احتمالاً فقط به اندازهی نهنگ عنبر بوده است.همچنین، پینسون و موتانی فسیلهای نهنگ آبی را هم تجزیهوتحلیل کردند و تخمین جدیدی از وزن این گونه ارائه دادند. آنها نتیجه گرفتند که وزن نهنگهای آبی تا ۲۷۰ تن و بسیار بیشتر از تخمینهای پیشین (تا ۱۵۰ تن) است. رقم جدید نهنگهای آبی را به سنگینترین گونهی شناختهشده در تاریخ حیوانات تبدیل میکند.بیشتر بخوانیدآیا این نهنگ منقرضشده سنگینترین حیوان تاریخ بوده است؟14 مرداد 02مطالعه ‘3استخوانهای پروستوس کلوسوس برای اولین بار در سال ۲۰۱۰ توسط ماریو اوربینا، دیرینشناس موزهی تاریخ طبیعی در دانشگاه ملی سن مارکوس لیما، در بیابانی در جنوب پرو مشاهده و کشف شد. اوربینا و همکارانش ۱۳ مهره، چهار دنده و بخشی از لگن را در حفاریها کشف کردند.تخمین جدید از وزن گونهها، نهنگهای آبی را به سنگینترین گونهی شناختهشده در تاریخ حیوانات تبدیل میکنداستخوانهای کشفشدهی پروستوس نشانههای بسیاری از استخوانهای نهنگ داشتند و به طور شگفتانگیزی بزرگ و سنگین بودند. اوربینا و همکارانش با مطالعهی نهنگهای بسیار کوچکتری از همان دوره، نمونهی کاملی از اسکلت پروستوس را بازسازی کردند. محققان از گاوهای دریایی زنده نیز الهام گرفتند؛ زیرا این حیوانات اسکلتهای متراکمی دارند که به آنها امکان میدهد در زیر آب بمانند و از علفهای دریا تغذیه کنند.مطالعهی اوربینا و همکارانش در نهایت با بازسازی یک حیوان بسیار عجیب به پایان رسید. این نهنگ باستانی تنهای عظیم و استوانهای شکل، سر کوچک، باله و پاهای عقبی کوچکی داشت.
مجله خبری بیکینگ
