وحشت باستانیتر؛ هیولاهایی که پیش از دایناسورها بر زمین حکمرانی میکردند

وحشت باستانیتر؛ هیولاهایی که پیش از دایناسورها بر زمین حکمرانی میکردند
دو حیوان دایرهوار به دور یکدیگر میچرخیدند و هریک بدن نیرومند و بیموی رقیب را ارزیابی میکرد. با دندانهایی همچون شمشیر و پنجههایی تیز و پوستی به ضخامت پوست کرگدن، آروارههایشان را تا نزدیک ۹۰ درجه باز کردند و به نبرد پرداختند. از سمت راست یکی از جانوران، دندانهای دیگری از بالا فرود آمد و در چشم بر هم زدنی، همهچیز تمام شد. مهاجم، دندانهای نیش بلند خود را در پوزه استخوانی رقیب فرو برد و پیروزی را از آن خود کرد.
صحنهای که توصیف شد یا چیزی شبیه آن واقعا رخ داده است.
حدود ۲۵۰ میلیون سال پس از آن رویداد، در روزی آفتابی در ماه مارس سال ۲۰۲۱، ظرفی که ظاهرا چیز مهمی در آن نبود، به ژولین بنوا داده شد تا آن را بررسی کند. او که در دفتری در موزه تاریخ طبیعی ایزیکو در کیپتاون آفریقای جنوبی نشسته بود، برای بازدید از مجموعه فسیلهای دانشگاه دعوت شده بود. ظرف موردنظر، جعبه مقوایی بسیار قدیمی و سادهای بود. بنوا استاد مدعو مطالعات تکاملی در دانشگاه ویتواترسرند در ژوهانسبورگ میگوید: «جعبه دستکم به مدت ۳۰ سال باز نشده بود».
درون جعبه مجموعهای نامرتب از استخوانها ازجمله تعداد زیادی جمجمه قرار داشت که بسیاری از آنها به اشتباه برچسبگذاری شده بودند. او درحال دستهبندی مجدد استخوانهایی بود که به گونههایی تعلق داشت که مدتها پیش منقرض شده بودند که ناگهان سطح کوچک و براقی توجهش را جلب کرد. بنوا میگوید: «لحظهی هیجانانگیزی بود. بلافاصله فهمیدم چه چیزی را مشاهده میکنم». او با خوشحالی به دفتر همکارش رفت و به کمک میکروسکوپ همکارش نمونه را دقیقتر بررسی کرد. سطح براق به یک دندان تعلق داشت. دندان نوکتیز و کمی گرد بود و در جمجمهی جانور دیگری فرو رفته بود که احتمالا از همان گونه بود.
دندان متعلق به دایناسور نبود، بلکه یادگار جهانی فراموششده بود که مدتها پیش از ظهور تیرانوسوروس رکس، اسپینوسورس یا ولوسیرپتور در سنگها جاودانه شده بود.
جمجمه به گونهای ناشناخته از گروه زشتسیمایان تعلق داشت؛ شکارچیانی قهار و قدرتمند که حدود ۲۵۰ تا ۲۶۰ میلیون سال پیش روی زمین پرسه میزدند، شکارهای بزرگ را تعقیب و تکههایی از گوشت آنها را پاره میکردند و بهصورت کامل میبلعیدند.
آن ماجراها در دوره پرمین رخ داده بود؛ دورانی نسبتا ناشناخته در تاریخ زمینشناسی که در آن، موجودات عظیم و ترسناکی بر سیاره حکومت میکردند. این حیوانات روش راهرفتن خاص و کجوکولهای داشتند و گاهی اوقات کوسهها را هم به عنوان غذای خود انتخاب میکردند. در این کابوس زنده، گاهی تعداد گوشتخواران شکارچی از تعداد طعمههای روی خشکی بیشتر بود.
دنیای عجیب
دوره پرمین حدود ۲۹۹ تا ۲۵۱ میلیون سال پیش آغاز شد. در آن زمان، تمام خشکیهای زمین در قالب ابرقاره پانگهآ به هم پیوسته بودند و اطراف آن را اقیانوس وسیعی به نام پانتالاسا فرا گرفته بود.
دوره پرمین با عصر یخبندانی شروع شد که نیمی از قسمت جنوبی ابرقاره پانگهآ را به بلوک یخی بزرگی تبدیل کرد. وقتی مقدار زیادی آب به صورت یخ منجمد شد، سطح آب دریاها و اقیانوسها تا حدود ۱۲۰ متر پایین آمد.
بعد از پایان عصر یخبندان، ابرقاره بزرگ پانگهآ به تدریج گرم و خشک شد. از آنجایی که زمین به شکل خشکی بسیار بزرگ و یکپارچهای بود، بخشهای داخلی آن از هوای خنک و مرطوبی که اقیانوسها ایجاد میکردند، بهرهای نبرد. به همین دلیل، قسمتهای زیادی از داخل زمین به مناطق خشک و بیحاصل تبدیل شدند.
در دوره پرمین که حدود ۲۹۹ تا ۲۵۱ میلیون سال پیش آغاز شد، تمام خشکیهای زمین در قالب ابرقاره پانگهآ به هم پیوسته بودند
تا اواسط دوره پرمین، بخش مرکزی پانگهآ عمدتاً بیابانی بود که در آن درختان مخروطی پراکنده شده بودند و گاهی سیلابهایی نیز رخ میداد. برخی مناطق برای حیات نامساعد بودند و گاهی دمای هوا تا ۷۳ درجه سانتیگراد افزایش مییافت.