نگاه عمیق به iOS 26؛ همه تغییرات ریز و درشت در یکجا

نگاه عمیق به iOS 26؛ همه تغییرات ریز و درشت در یکجا
آخرین باری که تا این اندازه برای آپدیتکردن آیفونم هیجانزده بودم، به زمان iOS 7 برمیگردد؛ آپدیتی که با کنار گذاشتن زبان طراحی «اسکیومورفیسم» که در آن اپلیکیشنها شبیه به معادلهای فیزیکی خود بودند، دنیای جدید «طراحی تخت» با آیکونهای مینیمال را به کاربران معرفی کرد، چون اپل معتقد بود لازم نیست تظاهر کنیم که صفحهنمایش گوشی، دنیای واقعی است و دکمهها باید سایه و حاشیه داشته باشند؛ بلکه باید بپذیریم که صفحهنمایش چیزی جز یک صفحهنمایش نیست.
اما حالا پس از ۱۲ سال، iOS 26 با تغییر بزرگ دیگری از راه رسیده که انگار نوعی بازگشت به همان تفکر قبل از «طراحی تخت» است: زبان طراحی «لیکویید گلس» (Liquid Glass) که حسی شبیه به شیشه در دنیای واقعی را القا میکند و دکمهها و منوها، با تغییر رنگ و شکستن نور دیجیتال، مانند اشیا فیزیکی و سهبعدی رفتار میکنند.
iOS 26 پر است از ویژگیهای جدید و بهبودهای متنوع (فهرست تمام تغییراتش ۱۷ صفحه است)؛ اما احتمالا همه دربارهی زبان طراحی جنجالیاش حرف بزنند و سالها بعد، این آپدیت را با لیکویید گلس به یاد آوردند. برای همین اجازه بدهید ابتدا دربارهی طراحی «شیشه مایع» یک دل سیر صحبت کنم و بعد سراغ چند ویژگی جدید بروم که بیش از بقیه، نظرم را جلب کرد.
بررسی iOS 26 با دو گوشی آیفون ۱۳ و آیفون ۱۶ پرو انجام شده است.
لیکوئید گلس: خوب، بد، زشت
فیلم «گزارش اقلیت» را یادتان هست؟ همانیکه شخصیت تام کروز در سازمانی کار میکرد که در آن خبری از مانیتور و کیبورد فیزیکی نبود و همه با نمایشگرهای هولوگرامی تعامل میکردند؟ همیشه از خودم میپرسیدم چطور میشود روی محتویات تصویری شفاف تمرکز کرد بدون اینکه حواسمان به اشیا پسزمینه پرت شود. حالا احساس میکنم لیکویید گلس میخواهد همان حس را منتقل کند: انگار داری به یک تصویر هولوگرامی نگاه میکنی که همهچیز پشت آن پیداست؛ البته با این تفاوت که محتوا همچنان دوبعدی است و بهجای شناور بودن در فضای اطراف، پشت شیشهی صفحهنمایش محبوس است.















