گزارش «پشت پرده ویدیوی جنجالی مزرعه نوزاد انسان» یکی از پر کامنت ترین اخبار هفته گذشته بیکینگ بود. گزارشی که درباره تلاش یک شرکت دانش بنیان حوزه پزشکی اروپایی نوشته بود که ادعا دارد می توانند به کمک کپسول هایی با کمک جنین مادر و اسپرم پدر بچه ، عمل لقاح مصنوعی را همراه با اصلاحات ژنتیکی طوری انجام دهند که نوزاد به جای رشد در شکم مادر ، در کپسولی خاص روزهای شکل گیری اش را سپری کند و به سلامت به دنیا بیاید و البته دارای ویژگی های ژنی خاص باشد.
این ادعا اگرچه از نظر علمی به دور از واقعیت نیست و دکتر علیرضا پارساپور متخصص اخلاق پزشکی درباره اش به بیکینگ گفته بود:« Ectogenesis یا شکل گیری و رشد کامل جنین در محیط خارج رحم و آزمایشگاه به عنوان یک ایده قابل تصور است اما به لحاظ عملی چه به لحاظ تکنولوژیک و چه به لحاظ مقررات و ضوابط اخلاقی راه بلندی را در پیش دارد و به نظر در صورت جدی شدن این ایده گام اول آن مطالعات حیوانی خواهد بود که به نظر به طور محدود و در مراحل اولیه در حال انجام است. انجام فرایند ایجاد و رشد و تولد جنین در خارج از بدن مادر حتی اگر بدون دستکاری های ژنتیکی صورت گیرد علاوه بر جنبه های فنی و تکنیکی با چالش ها و ابهامات متعدد اخلاقی نیز روبروست. ابهامات موجود در خصوص خطراتی که به لحاظ جسمی و روانی متوجه جنین و کودک حاصل ازآن است و جنبه های اجتماعی و خصوصا تاثیراتی که باز شدن این مسیر به عنوان یکی از روش های فرزنددار شدن در جامعه خصوصا نهاد خانواده خواهد داشت از جمله دغدغه های مطرح شده در این زمینه خواهد بود.»
اما مهمترین چالش بر سر تحققش بحث های اخلاق پزشکی است. بجث هایی که بسیاری از آنها را در قالب کامنت های منتشر شده از سوی کاربران عزیز بیکینگ در امتداد آن گزارش منتشر شده است و در اروپا هم متخصصان اخلاق پزشکی انتقاداتی تند به این ادعا داشته اند.
در لا به لای این کامنت ها اما پدری با نام کاربری گوهری ، کامنتی نوشته بود از یک تجربه تلخ شخصی که البته به دلایلی امکان انتشار نداشت اما شاید دردناک ترین واکنش از میان موافقان به این طرح بود. او از دخترک 10 ساله اش نوشته بود و یک مشکل شخصی که نیاز به عنایت ویژه الهی دارد و البته شاید چنین تکنولوژی هایی اگر بود در سوی مثبتش می توانست به کمک این پدر ، دخترکش و مادر خانواده برسد. کامنتی با این محتوای تقریبی:« چرا می گویید این تغییرات ژنتیکی بد است؟ دختر ده ساله ام نیاز به پیوند مغز استخوان دارد اما هیچ کدام از ما در نزدیکان نتوانستیم با سلول های بنیادین همسان ، کاندیدای پیوند باشیم. به تهران هم آمدیم اما در بانک ژن هم به نتیجه ای نرسیدیم. گفتیم دوباره بچه دار می شویم و از بافت ژنی نوزاد برای رسیدن به امکان پیوند استفاده می کنیم و اینگونه هم دخترمان را به کمک خدا نجات می دهیم و هم فرزند دوم مان را به دنیا می آوریم. بعد از کلی رفت و آمد اما می گویند از نظر اخلاق پزشکی این کار امکان پذیر نیست. یعنی من پدر و مادر بچه باید شاهد آب شدن فرزند ، مقابل چشمان مان باشیم؟ این اسمش اخلاق است؟ »
بیشتر بخوانید:
نتیجه باورنکردنی ریختن فلز مذاب در لانه مورچههای آتشین / عکس
حضور این جنگنده روس در ایران باعث هراس شدید آمریکا شده! /عکس
این کاربر نام بیمارستان مورد نظر را هم نوشته و بیکینگ با پیگیری این موضوع در روزهای آینده کافه خبری را برای بررسی موضوعات مهم در حوزه ژنتیک ، چالش هایش و هنجارهای رایج و مبحث اخلاق پزشکی برگزار خواهد کرد تا ابعاد این مسئله را با کمک متخصصان بررسی کند.
