ماهی که تقریبا هر شب در آسمان می‌بینیم طی هزاران سال از تاریخ بشر تنها یک روی خود را به ما نشان داده بود و انسان تا پیش از سال 1959 و به کمک کاوشگر لونا 3 که توسط شوروی پرتاب شده بود، هرگز روی دیگر آن را مشاهده نکرده بود.
با این وجود حالا ممکن است مقاله منتشر شده در ژورنال Science Advances به برخی از سوالات مرتبط با دوگانگی اسرارآمیز قمر زمین پاسخ داده باشد. گفتنی است تمامی سایه‌های درهمی که ما روی ماه می‌بینیم دریاواره نام دارند و در نتیجه حرکت مواد مذاب ناشی از فعالیت‌های آتشفشانی در سطح ماه ایجاد شده‌اند.
حال این رد باقی مانده از مواد مذاب در سمت پنهان این کره وجود ندارد که امر عجیبی به شمار می‌رود و به واقع چرا اینطور است؟ این سوال مبنای تحقیقات صورت گرفته بوده است و بدین ترتیب محققان از شبیه‌سازی‌های کامپیوتری استفاده کردند تا ببینند طی اعصار بسیار بسیار دور چه اتفاقی روی تنها قمر زمین رخ داده است.
این تیم به شکل ویژه برخوردی عظیم روی سطح این کره را بازسازی کرد که میلیاردها سال پیش رخ داده و پس از به جای گذاشتن دهانه‌ای عمیق در سطح ماه جایگاه آنرا هم دچار تغییر کرد. امروزه محل این برخورد روی ماه حوزه قطب جنوبی آیتکن یا South Pole Aitken (SPA) نام دارد.
تحقیقات جدید درباره تفاوت‌های سمت پیدا و پنهان ماه چه اطلاعاتی به همراه داشته‌اند؟
به گفته مت جونز یکی از دانشمندان شرکت‌کننده در این تحقیقات، اکنون می‌دانیم برخورد مذکور حرارت بسیار زیادی روی ماه ایجاد کرده اما نمی‌دانیم این حرارت چه تاثیری روی دینامیک داخلی این کره داشته است. مورد کشف شده توسط آنها این است که ستون حرارت ناشی از این برخورد بوده که عناصر شیمیایی سمت قابل رویت ماه را تولید کرده و به حرکت مواد مذاب روی سطح آن منجر شده است.
به عبارت دیگر تمامی این مواد معدنی و شیمیایی تنها در سمت قابل رویت قمر زمین تشکیل شده‌اند و در سوی پنهان آن خبری از آنها نیست. مورد حیرت‌آور دیگر این است که بسیاری از نقاط سمت قابل رویت ماه حاوی مواد شیمیایی نظیر پتاسیم، فسفر و مواد معدنی کمیاب و ساخته شده توسط گرما نظیر توریم هستند که نظریه این تیم را تایید می‌کند.
در نهایت می‌توان گفت که تمامی داده‌های موجود از ماه با نتایج این تحقیقات همخوانی دارند اما این مطالعات به هرصورت هنوز فرضیه هستند و تایید حتمی آنها ممکن است چندین سال دیگر زمان ببرد.
