غزال زیاری: تماشای تصاویری از دکلهای نفتی غوطهور در قلب اقیانوسها، این سؤال را در ذهن متبادر میکند که این دکلها چطور در چنین شرایط متفاوت جغرافیایی نصب و به بهره برداری میرسند.
پروسه نصب دکلهای نفتی روی خشکی کاری سخت و طاقت فرساست؛ ولی این روند در قلب اقیانوسها به مراتب سختتر خواهد بود. آن هم مثلاً در اعماق چند صدمتری.
این را هم درنظر داشته باشید که محققان هنوز هم نمیتوانند با قاطعیت درباره عمیقترین نقطه اقیانوس صحبت کنند. در حال حاضر عمیقترین نقطه شناسایی شده در قلب اقیانوسها حدود ۱۱ هزار مترعمق دارد که البته ممکن است هنوز هم نقاط عمیقتری وجود داشته باشد که هنوز شناسایی نشده باشند.
حالا این بحث مطرح میشود که دکلهای نفتی چطور در این اعماق نصب میشوند. واقعیت این است که برای نصب این دکلها از سازههای فولادی استفاده میشود و در مناطق عمیقتر اقیانوس، سکوهای شناور مورد استفاده قرار میگیرند که با استفاده از لنگر به کف اقیانوس متصل میشوند.
تدوین: آرزو مهرآبادی
۵۸۳۲۱
