آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا (JPL) با تیم آژور کوانتوم مایکروسافت (Azure Quantum) همکاری میکند تا کارایی و عملکرد ارتباط با ماهوارهها و فضاپیماها را بهبود ببخشد. به نظر میرسد در مقابل چالشهایی که ناسا برای انجام ماموریتهایی مثل استقامت (Perseverance) دارد، برقراری ارتباط با فضاپیماها کار سختی نباشد. با این حال، ارسال دستورالعمل به تمام ماموریتهای در حال انجام چالشی است که ناسا باید آن را پشت سر بگذارد.
ناسا با «شبکه فضایی عمیق» (Deep Space Network) با فضاپیماهای خود دائما ارتباط میگیرد که متشکل از چندین آنتن رادیویی در سراسر ایالات متحده، اسپانیا و استرالیا است. حتی وقتی زمین در چرخش است، ناسا میتواند با این شبکه خود با ماهوارهها در ارتباط باشد.
بنابراین، این سازمان وظیفه دارد تا با توجه به محدودیتهای موجود، برنامه مشخصی برای استفاده از شبکه فضایی عمیق داشته باشد. برای مثال، همه این آنتنها نمیتوانند با ماهوارههای لبه منظومه شمسی ارتباط برقرار کنند. به علاوه، ماموریتهایی مثل تلسکوپ فضایی جیمز وب و مریخنورد استقامت به دلیل دادههای کیفیت بالایی که به زمین ارسال میکنند، حجم زیادی از این سیستم را استفاده میکنند.
به همین خاطر، لازم است ناسا مقدار قابلتوجهی منبع کامپیوتری داشته باشد تا بتواند در هر هفته صدها درخواست ارتباطی را اولویتبندی و برنامهریزی کند و حالا شرکت مایکروسافت میتواند به ناسا در این چالش کمک کند.
مایکروسافت توانست با کامپیوترهای کلاسیک کنونی و تجربههایی که در بهینهسازی الگوریتمهای کوانتومی به دست آورده بود، به کمک ناسا برود. با آغاز این پروژه، فقط دو ساعت طول کشید تا مایکروسافت برنامهای برای DSN یا همان شبکه عمیق فضایی به دست آورد. در ادامه، این شرکت با شبکه آژور خود در ۱۶ دقیقه چنین برنامهای تعیین کرد و با افزودن یک راهحل سفارشی، این زمان به دو دقیقه کاهش پیدا کرد.
مایکروسافت معتقد است که حالا ناسا با این توانایی قابلیت انعطاف پذیری بیشتری خواهد داشت و به سازمان سریعتری تبدیل خواهد شد. همچنان باید اقدامات بیشتری برای راهاندازی این سیستم انجام شود، اما در ادامه میتواند به ناسا کمک کند تا ماموریتهای پیچیدهتری را به ماه و حتی فراتر از منظومه شمسی بفرستد.
