به گزارش بیکینگ، ناسا برای این شغل حقوقی معادل ۱۵۲ هزار و ۲۵۸ دلار در سال پرداخت میکند و افراد انتخابشده امکان آن را مییابند که آرزوی خود را در رفتن به فضا و یا سفر به ماه و مریخ محقق کنند.
بر اساس گزارش یورونیوز، هر کسی میتواند برای فضانورد شدن درخواست بدهد. بنابر آمارهای اعلامشده هر بار که آژانس فضایی امکان ثبتنام را باز میکند، ۱۸ هزار فرم از متقاضیان دریافت میکند. با این حال به گفته آوریل جردن، مدیر انتخاب فضانوردان ناسا، تنها ۸ تا ۱۴ نفر میتوانند به مرحله نهایی راه یابند و انتخاب شوند.
این نرخ پذیرش کمتر از ۱ درصد است و اگر بخواهیم مقایسه کنیم ورود به دانشگاه هاروارد یا موسسه فناوری ماساچوست کار آسانتری نسبت به فضانورد شدن خواهد بود.
برای قبول شدن در این رقابت البته هر فضانوردی باید حداقل شرایط لازم را داشته باشد. این شرایط شامل مواردی نظیر داشتن اقامت دائم یا شهروندی آمریکا، داشتن سن بین ۳۰ تا ۵۵ سال و برخورداری از سابقه تحصیل در علوم فنی مهندسی، ریاضیات و یا خلبانی میشود. فرد همچنین باید توان گذراندن دورههای آمادگی جسمانی را داشته باشد.
اما در میان هزاران داوطلب چگونه میتوان خود را متمایز کرد؟ آقای جردن میگوید یکی از مهمترین اقدامات برای چنین کاری، گنجاندن سرگرمیها و علایق غیرتخصصی است که معمولاً افراد ممکن است در رزومه خود قرار ندهند.
وی اضافه میکند: «این یکی از آن موقعیتهایی است که شما باید تمام خودتان را معرفی کنید. هر چیزی که شما را به آنچه هستید بدل کرده مهم است.»
کارشناسان میگویند با توجه به محبوبیت فضانوردی، متقاضیان برای قبولی به تحصیلات، توصیهنامه و تجربه نیاز دارند. برای مثال نیاز است که داوطلبان از مدرک کارشناسی ارشد یا تجربه دو سال تحصیل در دوره دکتری برخوردار باشند.
تیم گزینش تقریباً ۱۲۰ نفر از واجد شرایط ترین افراد را انتخاب میکنند و ناسا آنها را به دو دور مصاحبه در مرکز فضایی جانسون در هیوستون دعوت میکند.
برخی از بخشهای فرآیند مصاحبه برای تبدیل شدن به فضانورد ناسا، مشابه بسیاری از مشاغل دیگر است. با این حال، بسیاری از قسمتهای دیگر آن به مراتب سختتر به نظر میرسند. به عنوان مثال ممتحنان داوطلبها را در طول ارزیابیها و دورههای شبیهسازیشده فردی و تیمی تحت نظر میگیرند.
آقای جردن میگوید: «شما در یک تنگ ماهی هستید و تیم گزینش به رفتارهای شما در طول این دورهها توجه میکند تا ببیند چگونه در زندگی واقعی قادر به انجام کارهای محوله هستید».
از آنجایی که فضانوردان ممکن است به مدت شش تا دوازده ماه در یک زمان در محلههای نزدیک به هم زندگی کنند، ویژگیهای خاصی شامل کار تیمی، توانایی عملکرد در موقعیت های پرفشار و خود-تنظیمی وجود دارد که ناسا در طول این دورههای شبیهسازیشده به دنبال آنهاست.
در کنار اینها ارزیابیهای پزشکی و روانشناختی نیز وجود دارد به نحوی که قبل از انتخاب نهایی از هر متقاضی تعداد بسیار زیادی داده جمعآوری میشود.
آقای جردن میگوید هیئت انتخاب، به دنبال فضانورد انفرادی نیست. آنها در واقع در حال تشکیل تیمی هستند که دو سال آینده را با هم تمرین کنند و ایجاد این اکیپ منسجم اغلب به معنای انتخاب افرادی با پیشینههای متنوع است.
رئیس بخش ارزیاب فضانوردان ناسا میگوید: «ما همچنین به این میپردازیم که چگونه تجربیات زندگیتان شما را منحصر به فرد کرده است. روشی که شما از آن شایستگیهای برترتان استفاده میکنید ممکن است کمی متفاوت از افراد دیگر در تیم باشد.»
به همین دلیل است که ناسا در هر داوطلب به دنبال چیزی بیش از تجربه کاری و تحصیلات او است. به گفته آقای جردن، «این کار به نوع دیگری از رزومههایی نیاز دارد که معمولاً برای مشاغل خصوصی ارسال میکنید. به همین دلیل مهم است که به متقاضیان مهارتها و تجربیاتی که خارج از شغل و تحصیلات خود دارند را ذکر کنند.»
کاندیداهایی که مراحل را پشت سر میگذارند باید صبور باشند، چرا که کل فرآیند ممکن است بین یک سال تا ۱۸ ماه طول بکشد.
آقای جردن میگوید امیدوار است هر کسی که حداقل شرایط را دارد، درخواست دهد. او گفت: «زمانی که فضانوردان همه خلبان بودند دیگر گذشته است و ناسا ارزش داشتن مجموعه متنوعی از نامزدها را آموخته است.»
۵۸۵۸
