الگوی خیرهکننده گورخرها زمانی بهعنوان نوعی استتار سیاهوسفید زیبایی در نظر گرفته میشد؛ اما طبق مطالعات جدید، بهنظر میرسد این الگو بیشتر با دفع مگسهای خونخوار در ارتباط باشد.
همانطورکه دانشمندان دربارهی دلیل راهراهبودن گورخرها اطمینان بیشتری پیدا میکنند، اکنون توجه خود را به نحوهی عملکرد آن معطوف کردهاند. بهگزارش ساینس آلرت، مطالعهای جدید ادعا میکند حداقل بخشی از پاسخ را پیدا کرده است.
چند سال پیش، مطالعهای که به سرپرستی پژوهشگران دانشگاه بریستول بریتانیا انجام شد، نشان داد الگوی راهراه گورخرها محافظ خوبی دربرابر گزش مگسها است. دانشمندان با قراردادن روکشهایی با طرحهای مختلف روی پشت اسبها و سپس فیلمبرداری از رفتار مگسها در هنگام نزدیکشدن به اسبها، توانستند اثرهای طرحهای شطرنجی و راهراه مختلف را بررسی کنند.
اکنون همان گروه پژوهشی از روش مشابهی استفاده کردهاند تا بهتر درک کنند که آفات مذکور دقیقاً از کدام خصوصیت الگوی راهراه گورخرها متنفر هستند. تیم کارو، بومشناس تکاملی از دانشگاه بریستول بریتانیا میگوید: میدانستیم خرمگسها از نشستن روی اجسام راهراه بیزار هستند. مطالعات متعددی این موضوع را نشان دادهاند؛ اما مشخص نیست مگسها از چه جنبهای از الگوی راهراه متنفر هستند. آیا آنها از نازکی نوارها بدشان میآید یا این کنتراست سیاهوسفید است که آنها را دور میکند؟ بنابراین، تصمیم گرفتیم با کشیدن پارچههای دارای طرحهای مختلف روی اسبها و فیلمبرداری از مگسها، این موضوع را بررسی کنیم.-
درحالیکه خرمگسها بیشتر بهسمت اجسام تیره بزرگ موجود در محیط جذب میشدند (روکشهای کاملاً خاکستری بیشتر از همه خرمگسها را به خود جلب کردند)، وقتی رنگ تیره با رنگ سفید مخلوط میشد، مگسها تمایل کمتری برای تعامل پیدا میکردند.
روکشهایی با مثلثهای بزرگ سیاه که در موقعیتهای مختلف قرار گرفته بودند، طرح محبوب بعدی مگسها بودند و پسازآن، روکش دارای الگو شطرنجی کوچک قرار داشت. الگوهای راهراه بیشتر از همه مگسها را دور میکردند و الگوهای راهراه دارای کنتراست بیشتر کمترین تعداد مگس را به خود جلب کردند.
۵۸۵۸
