غزال زیاری: ستون مهرههای باستانی، قدیمیترین نوع فسیلهایی است که در نیمکره جنوبی یافت میشود. این کشف در تضاد با نظریههایی است که تا به امروز وجود داشته و شواهد فعلی حکایت از آن دارد که مهاجرت اولیه به اقیانوسها منحصر به جزیره اسپیتسبرگن در شمال نروژ نبوده است.
به گزارش بیکینگ، خزندگان میلیونها سال قبل از تسلط دایناسورها بر کره زمین، در دریاها زندگی میکردند و در اینبین، خزندهبالگان که طول دوره تکاملیشان بیش از ۱۸۰ میلیون سال بود، متنوعترین و طولانیترین گروه از انواع خزندگان را تشکیل میدادند.
دکتر بنجامین کایر، کارشناس موزه تکامل دانشگاه اوپسالا دراینباره گفت: «این گروه معمولاً با پلسیوسورهای (خزندگان آبزی و گوشتخوار) گردندراز مرتبطند که به تصاویر هیولای دریاچه نس (در اسکاتلند) شباهت دارند.»
فسیلی که قبلا کشف شده بود
نکته جالب اینجاست که این فسیل، فسیل جدیدی نیست؛ نخستینبار در سال ۱۹۷۸ کشفشده بود و به هیولای دریایی غولپیکری به نام نوتوسور نسبت داده میشد. بر اساس اطلاعات بریتانیکا، این خزنده دریایی غولپیکر در دوره تریاس (تقریباً ۲۵۱ تا ۲۰۰ میلیون سال پیش) در ابراقیانوسی که از اروپای شمالی ماقبل تاریخ تا جنوب آسیا را در برمیگرفت، زندگی میکرد.
نوتوسورها بدنی باریک با گردن، دم و اندامی کشیده داشتند و با چرخاندن بدنشان شنا میکردند و حرکتی روان و موجدار داشتند. این خزندگان درواقع نوع تکاملیافتهای از خزندگان زمینی است که ارتباط دوری با مارمولکها و مارها داشتند؛ دقیقاً مثل بسیاری از خزندهبالگان دیگر.
باوجودی که این فسیل سالها قبل کشفشده بود، ولی حالا تجزیهوتحلیلهای اخیر، از اهمیت واقعی آن پرده برداشته است. کایر دراینباره گفت: «نوتوسور کشفشده در نیوزیلند بیش از ۴۰ میلیون سال قدیمیتر از قدیمیترین فسیلهای خزندهبالگان شناختهشده در نیمکره جنوبی است.»
عادتهای باستانی و تکامل نوتوسورها
کایر در ادامه گفت: «ما نشان دادیم که این خزندگان دریایی باستانی در محیط ساحلی کمعمقی و مملو از موجودات دریایی در دایره قطبی جنوبی آن زمان زندگی میکردند.» طبق گفته او، قدیمیترین فسیلهای نوتوسورها که قدمتی تقریباً ۲۴۸ میلیون ساله دارند، در امتداد منطقه شمالی باستانی (از شمال شرقی تا شمال غربی ابر اقیانوس پانتالاسا) کشفشدهاند که بیشترین آنها در اروپا، جنوب شرقی چین و خاورمیانه یافت شدهاند.
تا همین اواخر، اختلافنظرهای مداومی در مورد عادات زندگی هیولای دریایی قطبی باستانی وجود داشت که درباره جنبههای مختلف مهاجرت آنها به دریا بود.
کایر در بخش دیگری از صحبتهایش گفت: «با بهرهگیری از یک مدل تکاملی کالیبره شده با زمان درباره توزیع جهانی خزندهبالگان، نشان دادیم که نوتوسورها در نزدیکی خط استوا ریشه گرفتهاند.» او همچنین توضیح داد که نوتوسورها در ادامه و پس از انقراض عظیم فاجعهبار با سرعتی بالا به سمت شمال و جنوب به حرکت درآمدند که همین در حقیقت آغاز عصر دایناسورها بود.
این محقق در بخش پایانی صحبتهایش گفت: «اگرچه این تنها بخشی از مهرههایی است که روی تختهسنگی در بستر رودخانهای در کوه هارپر در جزیره جنوبی نیوزیلند حفاریشده، اما این کشف، نور جدیدی را درباره خزندگان دریایی اولیه در نیمکره جنوبی ناشناخته قبلی روشن کرده است.»
منبع: msn
۵۴۳۲۱
