علم فیزیک تایید کرد: مجسمه‌های مشهور موآی در جزیره ایستر واقعاً راه می‌رفتند

مجسمه‌های سنگی عظیم جزیره‌ی راپا نویی که با نام موآی (Moai) شناخته می‌شوند، از معروف‌ترین پیکره‌های سنگی جهان هستند. در مجموع حدود ۹۰۰ مجسمه بین سال‌های ۱۲۵۰ تا ۱۵۰۰ میلادی ساخته و برپا شده‌اند.

شیوه‌ی ساخت و جابه‌جایی این تندیس‌های غول‌پیکر بخشی از سنت‌های شفاهی مردم جزیره بوده است. وقتی باستان‌شناسان اروپایی از ساکنان راپا نویی درباره‌ی این مجسمه‌ها پرسیدند، پاسخ شنیدند که: «آن‌ها راه می‌رفتند.» اکنون، شواهد تاریخی و یافته‌های فیزیکی نشان می‌دهد این گفته چندان هم افسانه نبوده است.

بلندترین موآی برپا شده حدود ۱۰ متر ارتفاع و ۸۲ تُن وزن داشته، درحالی‌که سنگین‌ترین آن‌ها به ۸۶ تُن می‌رسیده است. جابه‌جایی چنین مجسمه‌هایی روی جزیره‌ای که امروزه تقریباً هیچ درختی ندارد، یک شاهکار مهندسی به شمار می‌آید.

در دهه‌های گذشته، دانشمندان و پژوهشگران فرضیه‌های مختلفی را برای توضیح چگونگی جابه‌جایی این مجسمه‌ها مطرح کرده‌اند. بعضی می‌گفتند از سرسره‌ها و غلتک‌های چوبی استفاده می‌کرده‌اند، اما نظریه‌ی جدیدتر می‌گوید احتمالاً با طناب، مجسمه‌ها را «راه می‌برده‌اند»، یعنی آن‌ها را با حرکت و تعادل‌دادن به جلو می‌کشیدند. اگرچه در ابتدا این روش به دلیل احتمال آسیب به پایه‌ی مجسمه‌ها غیرعملی به نظر می‌رسید، مطالعه جدید دیدگاه‌ها را تغییر داده است.

در مطالعه‌ جدید، پژوهشگران با شبیه‌سازی رایانه‌ای و سپس آزمایشی واقعی روی موآیی بازسازی‌شده به وزن ۴٫۳۵ تُن، نشان دادند که حرکت‌دادن آن به روش «راه رفتن» ممکن است. آن‌ها با استفاده از طناب و ایجاد حرکات تعادلی از دو سو، توانستند این تندیس را در مدت ۴۰ دقیقه در مسافتی حدود ۱۰۰ متر جابه‌جا کنند.