شش عادت روزمره که سلامت مثانه را تهدید می‌کنند

در ظاهر، مثانه عضوی ساده و بی‌اهمیت به نظر می‌رسد، اما زمانی که دچار مشکل شود، نقش حیاتی آن به‌سرعت آشکار می‌شود. این اندام کوچک و کیسه‌مانند در بخش تحتانی دستگاه ادراری، وظیفه ذخیره و دفع ادرار را بر عهده دارد و به بدن در دفع مواد زائد و تنظیم تعادل مایعات کمک می‌کند. با‌این‌حال، درست مانند قلب یا ریه‌ها، مثانه نیز به مراقبت نیاز دارد و بی‌توجهی به آن می‌تواند به ناراحتی، عفونت‌های مجاری ادراری و در موارد شدیدتر، به بی‌اختیاری ادرار یا حتی سرطان منجر شود.

خبر خوب این است که بسیاری از مشکلات مثانه قابل پیشگیری هستند و اغلب با عادات روزمره ما ارتباط دارند. دیپا کامدار، مدرس ارشد رشته داروسازی بالینی دانشگاه کینگستون، در مطلبی در وب‌سایت کانورسیشن به شش عاملی پرداخته است که سلامت مثانه را تهدید می‌کنند.

به‌تعویق انداختن تخلیه مثانه باعث می‌شود ادرار تجمع پیدا کند و عضلات مثانه بیش از حد کشیده شوند. این وضعیت در بلندمدت توانایی عضلات برای انقباض و تخلیه کامل مثانه را کاهش می‌دهد و خطر احتباس ادرار را افزایش می‌دهد. نگه داشتن ادرار، فرصت بیشتری برای رشد باکتری‌ها فراهم می‌کند و احتمال بروز عفونت‌های ادراری را بالا می‌برد.

پزشکان توصیه می‌کنند مثانه هر سه تا چهار ساعت یک‌بار تخلیه شود. در موارد شدید، احتباس مزمن ادرار حتی ممکن است به کلیه‌ها آسیب بزند. هنگام ادرار کردن، به‌ویژه زنان باید کاملاً روی صندلی توالت بنشینند تا عضلات کف لگن شل شوند و تخلیه به‌درستی انجام گیرد. همچنین توصیه می‌شود پس از پایان ادرار، چند ثانیه صبر کرده و دوباره تلاش کنید تا مطمئن شوید مثانه کاملاً خالی شده است.

کمبود آب موجب غلیظ‌تر شدن ادرار می‌شود و می‌تواند پوشش داخلی مثانه را تحریک کند و خطر عفونت را افزایش دهد. نوشیدن حدود شش تا هشت لیوان آب در روز (حدود ۱٫۵ تا ۲ لیتر) توصیه می‌شود؛ البته در هوای گرم یا فعالیت بدنی زیاد باید میزان مصرف بیشتر شود. در افرادی که مشکلات کلیوی یا کبدی دارند، تنظیم مصرف آب باید با نظر پزشک انجام شود. مصرف ناکافی مایعات همچنین باعث یبوست می‌شود؛ فشار ناشی از مدفوع سفت بر مثانه و کف لگن، کنترل ادرار را دشوارتر می‌کند.

کافئین و الکل هر دو می‌توانند مثانه را تحریک کنند و اثر مدر ملایمی دارند، یعنی موجب افزایش تولید ادرار می‌شوند. پژوهش‌ها نشان داده‌اند افرادی که بیش از ۴۵۰ میلی‌گرم کافئین در روز (حدود چهار فنجان قهوه) مصرف می‌کنند، بیش از سایرین در معرض بی‌اختیاری ادرار هستند.