به گزارش خبرگزاری بیکینگ، هیچ یک از سگها در نژادهای مختلف در ذات خود پرخاشگری ندارند با این حال برخی نژادها مستعد ویژگیهای فیزیکی خاص هستند و یا در طول تاریخ برای اهداف مختلفی از جمله نگهبانی پرورش داده شدهاند، در واقع این به معنای تهاجمی بودن یک نژاد نیست.
پرخاشگری سگ ناشی از تعامل پیچیده عوامل داخلی و خارجی است. اکنون میتوانید برخی از رایجترین دلایلی که ممکن است سگها حمله کنند و یا رفتار پرخاشگرانه از خود نشان بدهند بدانید:
- ترس: سگی که ترسیده، ممکن است به عنوان یک مکانیسم دفاعی حمله کند و در برابر موقعیتها، افراد یا حیوانات ناآشنا احساس خطر کند. این میتواند به ویژه در سگ هایی که سابقه سوء استفاده یا بیتوجهی دارند رایج باشد.
- درد یا بیماری: وقتی یک سگ ناراحتی جسمی را تجربه میکند، ممکن است تحریکپذیر شود و بیشتر مستعد پرخاشگری باشد. این ممکن است به دلیل صدمات، شرایط پزشکی یا حتی مشکلات دندانی باشد.
- ناامیدی: سگها بر اساس انتظارات معمول و روشن رشد میکنند. هنگامی که این عواطف مختل میشوند و یا اگر نتوانند غرایز طبیعی خود را برآورده کنند (تعقیب، بازی، حفاری)، ناامید میشوند و ناامیدی میتواند منجر به رفتارهای تهاجمی شود.
- مالکیت: برخی از سگها ممکن است صاحب غذا، اسباب بازی یا حتی صاحبشان شوند و نسبت به هر کسی که احساس میکنند برای آنها به نوعی تهدید به شمار میرود، رفتار پرخاشگرانه نشان دهند.
- فقدان اجتماعی شدن: اجتماعی شدن زودهنگام و آموزش تقویت مثبت برای توله سگها برای توسعه مهارتهای اجتماعی مناسب و تنظیم عاطفی بسیار مهم است. بدون این پایه، سگها ممکن است برای تعامل مناسب با سایر سگها و انسانها دچار مشکل شوند.
هر سگی میتواند به خودی خود نسبت به هر محرک و موقعیت استرسزا یک نوع رفتار شخصی نشان دهد. اگر فردی تعامل نزدیک با این حیوانات دوست داشتنی داشته باشد باید علت اصلی پرخاشگری حیوان را درک کند و به طور موثر به این موضوع رسیدگی کنند.
با ایجاد محیطی ایمن و دوست داشتنی، ارائه ورزش و تحریکات ذهنی کافی، و تمرین مداوم تقویت مثبت، میتوانیم به این حیوانات کمک کنیم تا به حیواناتی اجتماعی و شاد تبدیل شوند. پرخاشگری اغلب نشانه یک موضوع عمیقتر است. با صبر، درک و حمایت حرفهای، میتوان این حیوانات را درک کرد و پیوندهای محکم و قابل اعتمادی با آنها ایجاد کرد.
منبع: studyfinds
227323
