زوال میدان مغناطیسی زمین چگونه به تکامل حیات کمک کرد؟

زوال میدان مغناطیسی زمین چگونه به تکامل حیات کمک کرد؟

دوره‌ی ادیاکاران که بازه‌ی زمانی بین ۶۳۵ میلیون تا ۵۴۱ میلیون سال پیش را در برمی‌گیرد، دورانی مهم در تاریخ زمین به شمار می‌رود. این دوره سرآغاز عصری انقلابی بود که طی آن، موجودات زنده‌ی چندسلولی و پیچیده ظهور و زمینه برای انفجار حیات فراهم کردند؛ اما چگونه این موج حیات گسترش یافت و چه عواملی بر آن تأثیر گذاشتند؟ پژوهشگران دانشگاه روچستر شواهد قانع‌کننده‌ای را کشف کرده‌اند که بر اساس آن‌ها، میدان مغناطیسی زمین درست زمانی که حیوانات بزرگ دوره‌ی ادیاکاران شکوفا می‌شدند، در وضعیتی نامتعارف قرار داشت. مطالعه‌ی جدید این پرسش را مطرح می‌کند که آیا نوسان‌ها در میدان مغناطیسی زمین باستانی به تغییر در سطح اکسیژن که عامل حیاتی برای شکل‌گیری حیات در میلیون‌ها سال پیش بود، منجر شد؟جان تاردونو و ویلیام کنان، اساتید دانشکده‌ی علوم محیطی و زمین می‌گویند یکی از شاخص‌ترین شکل‌های حیات در طول دوره‌ی ادیاکاران، حیات جانوری آن بود. طول برخی از این حیوانات احتمالاً به بیش از یک متر می‌رسید و متحرک بودند. این مسئله نشان می‌دهد که در مقایسه با شکل‌های آغازین‌تر حیات نیاز به اکسیژن بیشتر بود. تاردونو می‌گوید:فرضیه‌های قبلی مربوط به ظهور جانوران ادیاکاران شامل عوامل محرک زیست‌بومی یا ژنتیکی بودند، اما زمان‌بندی نزدیک با میدان ژئومغناطیسی بسیار ضعیف ما را بر این داشت که در مشکلات محیطی و به‌ویژه در اکسیژنی‌شدن اقیانوس‌ها و جو بازنگری کنیم.

مجله خبری بیکینگ