رکورددار سابق پیرترین فرد دنیا ژن‌هایی داشت که سلول‌هایش را جوان نگه می‌داشتند

ماریا برانیاس موررا، زنی که عنوان پیرترین فرد زنده تأییدشده در جهان را به خود اختصاص داده بود، سال گذشته در ۱۱۷ سالگی در اسپانیا درگذشت. او که در ایالات متحده متولد شده بود، طول عمر خود را به «شانس و ژنتیک خوب» نسبت می‌داد. اما بر اساس یافته‌های دانشمندان، به نظر می‌رسد که این گفته‌ی او بیش از حدسی ساده بوده است.

به‌گزارش گاردین، گروهی از دانشمندان مدت‌ها پیش از درگذشت ماریا، پژوهشی را روی ژنوم و میکروبیوم او آغاز کرده بودند. نتایج مطالعه نشان داد سلول‌های بدن او از نظر عملکردی، ۱۷ سال جوان‌تر از سن واقعی‌اش بودند. افزون بر این، ترکیب باکتری‌های روده‌اش نیز شباهت زیادی به میکروبیوم نوزادان داشت؛ عاملی که به طور مستقیم بر سلامت و طول عمر تأثیرگذار است. پژوهش توسط منل استلر، استاد ژنتیک در دانشگاه بارسلونا و یکی از متخصصان برجسته در زمینه پیری، هدایت شد.

در اوایل مارس، گزارشی از پژوهش طول عمر ماریا برانیاس موررا در روزنامه آرا که اخبار کاتالونیا را پوشش می‌دهد، منتشر شد. بر اساس گزارش، دانشمندان در این مطالعه دریافتند که ماریا تا روزهای پایانی عمرش از ذهنی شفاف و فعال برخوردار بود. مشکلات جسمی‌اش نیز با توجه به سن او، فقط به درد مفاصل و افت شنوایی محدود می‌شد. این پژوهش به‌عنوان یکی از کامل‌ترین مطالعات روی افراد ابرصدساله (کسانی که بیش از ۱۱۰ سال عمر می‌کنند)، نشان می‌دهد نه‌تنها ژنتیک استثنایی، بلکه سبک زندگی سالم ماریا نیز نقش مهمی در سلامت و طول عمر شگفت‌انگیزش داشته است.

پژوهشگران امیدوارند که یافته‌های مطالعه بتواند به درک بهتر فرآیند پیری و ابداع روش‌های درمانی نوین برای بیماری‌های مرتبط با افزایش سن کمک کند. ماریا نمونه‌ای از این حقیقت بود که پیری، الزاماً به معنای بیماری و ضعف نیست. همچنین، پژوهش این باور را که پیری و بیماری حتماً همراه یکدیگرند، زیر سؤال می‌برد و نشان می‌دهد که می‌توان سالم پیر شد.

زندگی ماریا برانیاس موررا در چهارم مارس ۱۹۰۷ در سان‌فرانسیسکو آغاز شد. والدینش از اسپانیا و مکزیک به ایالات متحده مهاجرت کرده بودند. او دوران کودکی و نوجوانی را در تگزاس و نیواورلئان گذراند، اما در سال ۱۹۱۵، هم‌زمان با جنگ جهانی اول، همراه خانواده‌اش به اسپانیا بازگشت و در کاتالونیا ساکن شد.

ماریا در طول زندگی خود شاهد و تجربه‌گر بسیاری از رویدادهای بزرگ تاریخی بود: از جنگ داخلی اسپانیا و جنگ جهانی دوم گرفته تا دنیاگیری آنفلوانزای ۱۹۱۸ و کووید ۱۹. اسپانیا در سال ۲۰۲۰، یکی از کشورهایی بود که شدیدترین آسیب را از ویروس کرونا دید، ماریا نیز به این بیماری مبتلا شد. اما برخلاف بسیاری از افراد هم‌سن‌وسالش، علائمی نداشت و بدون مشکل بهبود یافت.

در ژانویه ۲۰۲۳، پس از درگذشت لوسیل راندون، راهبه فرانسوی ۱۱۸ ساله، نام ماریا در رکوردهای جهانی گینس به‌عنوان «پیرترین فرد زنده تأییدشده جهان» ثبت شد. زمانی که از او درباره‌ی راز طول عمرش پرسیدند، پاسخی ساده اما عمیق داد: «نظم، آرامش، ارتباط خوب با خانواده و دوستان، تماس با طبیعت، ثبات احساسی، نداشتن نگرانی و پشیمانی، تفکر مثبت فراوان و دوری از افراد سمی.»

در سال‌های پایانی زندگی، ماریا برای برقراری ارتباط از دستگاه تبدیل صدا به متن استفاده می‌کرد. در همین دوران، دیدگاه خود را درباره طول عمر این‌گونه بیان کرد: «فکر می‌کنم طول عمر تا حدی به داشتن شانس هم بستگی دارد.» سپس آن را در دو کلمه خلاصه کرد: «شانس و ژنتیک خوب.»

ماریا که مادر، مادربزرگ و مادر مادربزرگ نیز بود، در ۱۹ اوت ۲۰۲۴ در خانه سالمندان در الت، شهری در شمال شرقی اسپانیا که ۲۰ سال آخر عمرش را در آن گذرانده بود، از دنیا رفت. بر اساس اطلاعات منتشرشده در وب‌سایت رتبه‌بندی مسن‌ترین افراد جهان که افراد ابرصدساله را ثبت و بررسی می‌کند، اکنون اینا کانابارو لوکاس با ۱۱۶ سال سن از برزیل، عنوان مسن‌ترین فرد زنده تأییدشده جهان را در اختیار دارد.