روزانه چقدر سرب میخوریم؟
روزانه چقدر سرب میخوریم؟
یافتههای تازه درباره آلودگی غذایی به سرب
بر اساس گزارش تازه انجمن «گزارش مصرفکنندگان» (Consumer Reports)، برخی از پودرها و نوشیدنیهای پروتئینی حاوی مقادیر خطرناکی سرب هستند. سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) نیز اخیرا چهار تولیدکننده پودر دارچین را شناسایی کرده است که محصولشان حاوی میزان بالای سرب بوده است.
دکتر پیتر کوهن، استاد دانشگاه پزشکی هاروارد، میگوید: «در محیط طبیعی همیشه مقداری سرب وجود دارد، و به همین دلیل باید مراقب باشیم که آن را بیش از این به بدنمان وارد نکنیم. بهترین کار این است که رژیم غذایی سالمی داشته باشیم و از مکملها یا محصولات غیرضروری که ممکن است سرب اضافه داشته باشند پرهیز کنیم.»
علاوه بر مواد غذایی آلوده، منابع دیگر حاوی سرب رنگهای قدیمی پوستهپوستهشده، گرد و غبار حاوی سرب در محیط کار یا صنایع خاص، یا برخی لوازم سفالی قدیمی هستند.
اثرات سرب بر سلامت
به گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها، قرار گرفتن در معرض سرب ممکن است به مشکلات گوناگونی منجر شود، بهویژه در کودکان باعث آسیب به مغز و سامانه عصبی، کند شدن رشد و تکامل و همچنین مشکلات یادگیری و رفتاری میشود. سازمان جهانی بهداشت (WHO) هشدار میدهد که در بزرگسالان نیز باعث افزایش فشار خون و مشکلات قلبیـعروقی، آسیب به کلیهها و همچنین کاهش رشد جنین در دوران بارداری و زایمان زودرس میشود.
چه مقدار سرب «بیش از حد» است؟
دکتر کوهن توضیح میدهد که مقدار آسیبی که سرب وارد میکند بستگی به سطح تجمع آن در بدن دارد. اگر فردی علاوه بر مکملها، از ظروف سفالی آلوده یا ابزار کاری حاوی گرد سرب استفاده کند، در طول زمان بر میزان تجمع سرب افزوده میشود و ممکن است باعث بروز علائم مسمومیت شود.
بهطور متوسط، هر فرد در ایالات متحده روزانه از طریق خوراکیها و محیط حدود شش میکروگرم سرب دریافت میکند. سازمان غذا و دارو حداکثر مجاز مصرف روزانه را برای بزرگسالان و زنان در سن باروری ۸.۸ میکروگرم و برای کودکان ۲.۲ میکروگرم تعیین کرده است.
اما مشکل اینجاست که مکملهای غذایی و پودرهای پروتئینی، که زیر نظر مستقیم سازمان غذا و دارو نیستند، گاه چندین برابر این مقدار سرب دارند و مصرف مداوم آنها باعث تجمع تدریجی سرب در بدن میشود.
آیا میتوان سطح سرب بدن را آزمود؟
به گزارش سیبیاسنیوز، میتوان میزان سرب موجود در خون را سنجید، اما دکتر کوهن میگوید نباید تنها به آن تکیه کرد: «ممکن است سطح سرب در خون طبیعی باشد، اما بدن همچنین در حال دریافت مقدار اضافی از مکملها باشد که به مرور زمان بالا میرود.» بهگفته او، هدف اصلی باید پیشگیری از تجمع سرب پیش از رسیدن به سطح خطرناک باشد.
چگونه میتوان تماس با سرب را کاهش داد؟
برای رسیدن به این هدف باید مصرف مکملها و پودرهای نامطمئن را محدود کرد، سراغ منابع طبیعی مانند گوشت تازه، تخممرغ و حبوبات رفت و، اگر از پودرهای پروتئینی استفاده میکنید، نشانهای تجاری با تاییدیه معتبر را انتخاب کرد.
دکتر کوهن میگوید برچسبهای آزمایششده توسط نهادهایی مانند «فارماکوپه» ایالات متحده (USP) قابل اعتمادترند. او تاکید میکند که بسیاری از گواهیهای دیگر استاندارد یکسانی برای سطح ایمن سرب ندارند و ممکن است فقط ظاهرا مطمئن باشند.
بهداشت خانه و آشپزخانه را رعایت کنید
مواد غذایی و دستهایتان را خوب بشویید، از ظروف لعابی قدیمی یا ترکخورده استفاده نکنید و اگر احتمال میدهید رنگ دیوار یا وسایل خانهتان حاوی سرب است آن را حتما بررسی کنید. سرب فلزی است که به طور طبیعی در محیط وجود دارد، اما مقدار اندک آن هم میتواند به مرور در بدن انباشته شود و به سلامت مغز، قلب و کلیه آسیب برساند.
بنابراین، برای کاهش خطر از مکملها و پودرهای مشکوک بپرهیزید، از مواد غذایی تازه و کامل استفاده کنید، و محیط خانه را ایمن نگه دارید. در دنیایی که محصولات صنعتی هر روز متنوعتر میشوند، آگاهی از ترکیب و تاثیر آنچه میخوریم، بهترین راه برای محافظت از بدن است.
