به گزارش بیکینگ، با بریدن پیاز، ترکیباتی سرشار از گوگرد در هوا پراکنده می‌شوند که یکی از آن‌ها «سین پروپنتیال اس اکسید» است؛ ماده‌ای شیمیایی که اعصاب چشم را تحریک می‌کند و باعث تولید اشک می‌شود.
به نقل از زومیت، سانگ‌هوان جونگ و همکارانش در دانشگاه کرنل در نیویورک، با استفاده از دوربین‌های با سرعت‌بالا، پاشش مواد شیمیایی حاصل از برش پیازهای قهوه‌ای را با تیغه‌هایی با ضخامت‌های متفاوت و در سرعت‌های مختلف بررسی کردند.
جونگ و تیمش با استفاده از گیوتین مجهز به تیغه نازک فولادی که از بالا رها می‌شد، یک‌چهارم پیازی را که با اسپری رنگ سیاه پوشانده شده بود، برش دادند. این کار به پژوهشگران امکان داد تغییر شکل پیاز را به دقت بررسی و پاشش ذرات را با دوربین سرعت‌بالا ثبت کنند. آن‌ها با بهره‌گیری از میکروسکوپ الکترونی، عرض نوک تیغه را که بین ۵ تا ۲۰۰ میلی‌متر متغیر بود، اندازه گرفتند و ارتفاع تیغه را تنظیم کردند تا سرعت برش را در بازه‌ای حدود ۰٫۴ تا ۲ متر بر ثانیه کنترل کنند.
نتایج نشان داد تیغه‌های تیز باعث می‌شوند قطرات کمتری با سرعت و انرژی کمتر پخش شوند. اما وقتی پیاز با چاقوی کند برش داده می‌شود، پوست پیاز خم می‌شود و انرژی کشسانی در آن ذخیره شده و فشار داخلی پیاز افزایش می‌یابد. درنتیجه، وقتی پوست پیاز می‌ترکد، این فرآیند به شکل انفجاری اتفاق می‌افتد و برخی ذرات را با سرعتی تا ۴۰ متر بر ثانیه به اطراف می‌پراکند. این قطرات پس از ورود به هوا، ممکن است شکسته شده و ذرات ریزتری را تولید کنند.
محققان متوجه شدند چاقوی کند نسبت به چای تیز می‌تواند تا ۴۰ برابر بیشتر قطرات ریز پخش کند. همچنین وقتی سرعت برش بالا باشد، تعداد ذرات پخش شده چهار برابر بیشتر از زمانی است که سرعت برش پایین است.
اگر پیاز را با چاقوی تیز و به آرامی ببرید، احتمال اینکه مواد تحریک‌کننده به چشم برسند کمتر است؛ اما این موضوع را جونگ و تیمش عملاً آزمایش نکردند.
آنه جول از دانشگاه منچستر می‌گوید برش‌دادن کار ساده‌ای به‌نظر می‌رسد؛ زیرا هر روز انجامش می‌دهیم، اما درواقع فرآیند برش به سطح بسیار ریز و کوچک یعنی اندازه اتم‌ها بستگی دارد. او می‌گوید: «برای من مشخص نیست که این موضوع در آشپزخانه تغییر زیادی ایجاد کند یا کاربرد قابل‌توجهی داشته باشد.»
۵۸۵۸
