تکنیک دستکاری ژنتیکی CRISPR-Cas9 که با دقت بسیار بالا برای تغییر کدهای ژنتیکی استفاده میشود را میتوان در زمینههای درمان بیماریها یا برطرف کردن نقایص ژنتیکی به کار برد، با این وجود دانشمندان اخیرا این تکنیک را جهت تغییر رفتارهای اجتماعی در حیوانات استفاده کردهاند و نتایج بدست آمده آنها را غافلگیر کرده است.
طی این آزمایشات تکنیک CRISPR برای غیرفعالسازی گیرنده Avpr1a که با هورمون وازوپرسین (Vasopressin) عمل میکند، روی گروهی از همسترها استفاده شد زیرا هورمون مذکور به فعالیتهای اجتماعی نظیر دوستی، همکاری، برقراری ارتباط، سلطهگری و پرخاشگری ارتباط دارد.
بدین ترتیب با استناد به مقاله منتشر شده توسط گروه پژوهشگران حاضر در این مطالعات، آنها با غیرفعال شدن گیرنده Avpr1a انتظار کاهش رفتارهای پرخاشگرانه و ارتباطات اجتماعی را داشتند.
نتایج دستکاری ژنتیکی CRISPR
با وجود گمانهزنیهای محققان، نتایج دستکاری ژنتیکی کاملا برخلاف انتظارات آنها جلو رفت و همسترهای مذکور مقدار بسیار بیشتری از پرخاشگری و ارتباطات اجتماعی را از خود نشان دادند، همچنین تفاوت میزان خشونت در میان دو جنسیت از میان رفت و هردو گونه نر و ماده به یک میزان از خود خشونت نشان میدادند.
با مدنظر داشتن این نتایج، «ایچ الیوت البرز»، عصبشناس داشنگاه ایالتی جورجیا اینطور نتیجهگیری کرده که وازوپرسین میتواند با فعالیت در نقاط متعددی از مغز موجب افزایش رفتارهای اجتماعی شود، اما این امکان نیز وجود دارد که اکثر تاثیرات کلی گیرنده Avpr1a بازدارنده باشند.
با این حال نتایج این تحقیقات را همچنان میتوان به انسانها نیز تعمیم داد چرا که همسترهای سوریهای استفاده شده در این مطالعات از نظر رفتارهای اجتماعی و مشخصات ژنتیکی شباهتهای بسیاری به ما دارند، به شکلی که آنها نیز مثل ما در هنگام اضطراب هورمون کورتیزول ترشح میکنند و همچنین اولین حیواناتی هستند که تاثیر هورمون وازوپرسین در رفتار آنها مشاهده شد.
به گفته دانشمندان حاضر در این مطالعات، مورد دیگری که طی آزمایشات مذکور مشخص شد این بود که ما در این حوزه اطلاعات بسیار کمی داریم و در ابتدای مسیر درک رفتارهای این چنینی قرار داریم. آگاه شدن از نقش وازوپرسین در رفتارهای ما میتواند به کشف استراتژیهای درمانی برای بیماریهایی نظیر اوتیسم یا افسردگی منتهی شود.
