دره‌های بزرگ ماه تنها در طول ۱۰ دقیقه شکل گرفتند
دره‌های بزرگ ماه تنها در طول ۱۰ دقیقه شکل گرفتند
مطالعه‌ای جدید که به تحلیل نشانه‌های مربوط به شکل‌گیری دو دره غول‌پیکر روی ماه پرداخته است، نشان می‌دهد که این عارضه‌های سطحی در کمتر از ده دقیقه روی سطح قمری به‌وجود آمده‌اند. این یافته می‌تواند بر مأموریت‌های آینده «آرتمیس» ناسا به سمت دور ماه تأثیر بگذارد. دهانه برخوردی «شرودینگر»، که به نام فیزیکدان مشهور کوانتوم، «اروین شرودینگر» نامگذاری شده، حفره‌ای بزرگ و چشمگیر است که درون حوضه بزرگتر «قطب جنوبی-آیتکن» در سمت دور ماه واقع شده است. این دهانه به‌عنوان یکی از جوان‌ترین حوضه‌های شناخته‌شده، به خوبی حفظ شده و هدفی وسوسه‌انگیز برای دانشمندانی است که درصدد کسب اطلاعات درباره‌ی فرآیندهای شکل‌گیری دهانه‌های برخوردی هستند.به گزارش آی‌اف‌ال ساینس، در مطالعه‌ی سه پژوهشگر از موسسه علوم قمری و کالج سلطنتی لندن تلاش کردند تا توضیح دهند که دره‌های غول‌پیکر اطراف حوضه‌ی تسیولکوفسکی با قطر حدود ۳۲۰ کیلومتر، چگونه شکل گرفته‌اند. دره‌های مورد بررسی، دره شرودینگر و «پلانک»، از نظر اندازه قابل مقایسه با ژرف دره «گرند کنیون» زمین هستند. دره شرودینگر حدود ۲۷۰ کیلومتر طول و ۲٫۷ کیلومتر عمق دارد، درحالی‌که طول و عمق دره پلانک به‌ترتیب به حدود ۲۸۰ کیلومتر و ۳٫۵ کیلومتر می‌رسد.چگونگی شکل‌گیری دره‌ها تا به امروز نامشخص بوده است. تیم تحقیقاتی با بررسی تصایر سمت دور ماه، نقشه‌هایی ساختند تا به آنها کمک کند مسیر بقایای پرتاب‌شده در طی رویداد برخوردی عامل شکل‌گیری دهانه را محاسبه کنند. آنها با مدلسازی برخورد، تفاوت‌های کلیدی را بین شکل‌گیری گرند کنیون و دره‌های روی ماه مشاهده کردند.تیم تحقیقاتی نوشت: «درحالی‌که گرند کنیون در آریزونا طی ۵ تا ۶ میلیون سال توسط آب تراشیده شده و دارای بافتی یکپارچه است که بیش از ۷۰ میلیون سال پیش شکل گرفته، دره شرودینگر و پلانک ماه تنها در کمتر از ۱۰ دقیقه توسط جریان سنگ‌های برخوردی تراشیده شدند.»
