داستان اولین عکس تاریخ؛ چگونه ۸ ساعت نور خورشید، علم و هنر را تا ابد متحول کرد؟
داستان اولین عکس تاریخ؛ چگونه ۸ ساعت نور خورشید، علم و هنر را تا ابد متحول کرد؟
در سال ۱۸۲۶، در یک روز آفتابی در سن-لو-دو-وران در فرانسه، مردی به نام ژوزف نیسهفور نیپس از پنجرهی اتاق زیرشیروانی خود به منظرهی بیرون خیره شد. اما او فقط تماشا نمیکرد، بلکه در آستانهی انجام کاری بود که دنیا را برای همیشه تغییر داد. نیپس جعبهای تاریک را لب پنجره گذاشت که درونش یک صفحهی فلزی آغشته به مادهای چسبناک و حساس به نور قرار داشت. سپس، تنها کاری که کرد، صبر بود. او هشت ساعت صبر کرد.
پس از هشت ساعت نوردهی، تصویری شبحوار و وهمآلود از بامها و درختان روی صفحه حک شد. این تصویر با عنوان «منظرهای از پنجرهی لو گرا»، اکنون بهعنوان اولین عکس ماندگار تاریخ شناخته میشود. نیپس که خود را هنرمند نمیدانست، این فرآیند خلاقانه را از دل علاقهاش به هنر چاپ سنگی بیرون کشیده بود. او صفحهی پیوتر (آلیاژی از قلع) را با قیر طبیعی یهودیه پوشاند؛ مادهای شبیه به قیر که در برابر نور سخت میشد.
سپس، نیپس صفحه را با روغن اسطوخودوس و نفت شستشو داد تا قسمتهای نرم و نورندیده پاک شوند و طرح کلی ساختمانها و دودکشها پدیدار شود. بهطور خلاصه، فرآیند بهصورت توسعهی شیمیایی ساده ولی مؤثری عمل کرد: نور «نوشت» و حلالها «نوشته» سختشده را آشکار ساختند.
