به گزارش بیکینگ، یافتههای جدید پژوهشگران دانشکده پزشکی کِک در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی (USC) نشان میدهد توفانهای گردوغبار مریخ احتمالاً میتوانند مشکلات تنفسی ایجاد کنند و خطر ابتلا به بیماری را افزایش دهند و آژانسهای فضایی باید برای مقابله با این خطرات هم آماده شوند.
این توفانها خطری جدی برای مأموریتهای رباتیک بهشمار میروند و باعث ایجاد توفانهای الکترواستاتیک میشوند که میتوانند باعث ایجاد مشکل برای وسایل الکترونیکی و انباشتهشدن گردوغبار روی صفحات خورشیدی شوند.
به نقل از ایرنا، در دهههای آینده، ناسا و آژانس پروازهای فضایی سرنشیندار چین (CMS) قصد دارند فضانوردان خود را به مریخ بفرستند. این فضانوردان برای مأموریتهای خود باید چند ماه روی سطح مریخ عملیات انجام دهند.
سیاره سرخ در هر سال مریخی (که معادل ۶۸۶.۹۸ روز زمینی طول میکشد)، با توفانهای گردوغبار منطقهای مواجه میشود که همزمان با تابستان در نیمکره جنوبی است. هر سه سال مریخی (معادل پنج سال و نیم زمینی)، این توفانها به اندازهای سهمگین میشوند که همه این سیاره را در بر میگیرند و میتوان آن را از زمین مشاهده کرد.
در سالهای ۲۰۱۸ و ۲۰۲۲ میلادی، کاوشگر آپورچونیتی و فرودگر اینسایت پس از توفان گردوغبار در مریخ از بین رفتند. بر اساس یافتههای این گروه پژوهشی، اعزام مأموریتهای سرنشیندار به مریخ چالشهای زیادی از جمله مشکلات لجستیکی و خطرهایی برای سلامت فضانوردان به همراه دارد.
در ۲۰ سال گذشته، کمترین فاصله میان زمین و مریخ ۵۵ میلیون کیلومتر (۳۴ میلیون مایل) یا تقریباً ۱۴۲ برابر فاصله میان زمین و ماه بوده و در سال ۲۰۰۳ میلادی رخ داد. این کمترین فاصله دو سیاره در بیش از ۵۰ هزار سال گذشته بوده است. با استفاده از روشهای مرسوم، هر بار سفر فضانوردان از زمین به مریخ یا مریخ به زمین شش تا ۹ ماه طول میکشد و در این مدت، آنها تغییرات فیزیولوژیک ناشی از قرار گرفتن طولانیمدت در معرض ریزگرانش را تجربه خواهند کرد. این تغییرات شامل آتروفی عضلانی (تحلیل رفتن حجم و قدرت عضلات)، از دست دادن تراکم استخوان، ضعیف شدن سیستم قلبیعروقی و مشکلات دیگر میشود.
همچنین خطر قرار گرفتن فضانوردان در معرض تشعشعات زیاد در طول سفر و هنگام کار بر روی سطح مریخ وجود دارد. ضمن اینکه قرار گرفتن در معرض رگولیت مریخ (خاک مریخ) نیز احتمالاً بر سلامت فضانوردان تأثیرات نامطلوبی خواهد گذاشت.
۵۸۵۸
