حضور در فضا تصمیمگیری سریع را برای فضانوردان دشوارتر میکند
حضور در فضا تصمیمگیری سریع را برای فضانوردان دشوارتر میکند
فضانوردان «ایستگاه فضایی بینالمللی» (ISS) پس از شش ماه حضور در فضا، دچار کاهش حافظه، تمرکز و سرعت پردازش شدند. این موضوع نگرانیهایی درباره تأثیر اختلالات شناختی بر مأموریتهای آینده به مریخ ایجاد کرده است. محیط نامعتدل فضا با گرانش کم، تابشهای مضر و فقدان طلوع و غروب منظم خورشید، میتواند تاثیرات چشمگیری بر سلامت فضانوردان داشته باشد؛ ازجمله تحلیل عضلات و افزایش خطر بیماریهای قلبی. با اینحال، تأثیرات شناختی سفرهای طولانیمدت فضایی، کمتر مستند شده است.بهگزارش نیوساینتیست، «شینا دوو» از «مرکز فضایی جانسون ناسا» به همراه همکارانش، به بررسی عملکرد شناختی ۲۵ فضانورد در طول زمان حضورشان در ایستگاه فضایی بینالمللی پرداختند. این تیم، فضانوردان را از طریق ۱۰ مجموعه آزمایش مختلف، هم در زمین و هم در ایستگاه فضایی بینالمللی مورد بررسی قرار دادند. آزمایشها یک بار قبل از مأموریت، دو بار حین و دو بار بعد از آن، در فاصلهی ۱۰ تا ۳۰ روز پس از بازگشت به زمین تکرار شدند. این آزمایشها ظرفیتهای شناختی خاصی را اندازهگیری کردند که از جملهی آنها میتوان به یافتن الگوها روی یک شبکه برای آزمودن «استدلال انتزاعی» یا انتخاب زمان توقف بادکنکِ درحال باد شدن، قبل ترکیدن آن برای آزمودن «ریسکپذیری»، اشاره کرد.محققان دریافتند که فضانوردان در ایستگاه فضایی بینالمللی برای تکمیل آزمایشهایی که سرعت پردازش، حافظه کاری و توجه را اندازهگیری میکرد، زمان بیشتری نسبت به زمین صرف کردند؛ اما دقت آنها همانند قبل بود. اگرچه هیچ نقص کلی شناختی یا تأثیر ماندگاری بر تواناییهای فضانوردان مشاهده نشد، برخی از معیارها مانند سرعت پردازش، پس از بازگشت به زمین به زمان بیشتری برای بازگشت به حالت عادی نیاز داشت.با وجود اینکه فضانوردان نیاز به زمان بیشتری برای تصمیمگیری داشتند، تغییری در دقت آنها ایجاد نشد.«الیزا رافائلا فره» از دانشگاه «بیرکبک» لندن میگوید: «داشتن دادههای واضح دربارهی تأثیرات شناختی سفر به فضا برای پروازهای فضایی انسانی آینده بسیار حیاتی خواهد بود. اما قبل از دستیابی به تصویر کامل از این تاثیرات، جمعآوری دادههای بیشتر، هم در زمین و هم در فضا، ضروری است.»
