به تازگی لرزهنگاری که توسط InSight، فضاپیمای سطحنشین رباتیک ناسا در مریخ کار گذاشته شده، توانسته دو مریخلرزه شدید این سیاره به قدرتهای 4.2 و 4.1 ریشتر را ثبت کند که تا 5 برابر قویتر از لرزههای پیشین بودهاند و به نوعی در تاریخ سیاره سرخ بیسابقه به شمار میروند.
لازم به ذکر است دادههای به دست آمده از این مریخلرزهها به دانشمندان کمک میکنند تا اطلاعات بیشتری از لایههای داخلی مریخ، خصوصا هسته داخل پوشش آن کسب کنند. آنا هارلستون و همکارانش از دانشگاه بریستول توانستند امواج بازتاب یافته PP و SS ناشی از این رویداد 4.2 ریشتری که S0976a نامگذاری شده، تشخیص دهند.
طبق تشخیص آنها کانون این مریخلرزه در منطقه Valles Marineris قرار داشته که شبکهای عظیم از درهها است و یکی از متمایزترین ویژگیهای جغرافیایی مریخ به شمار میرود. این دره همچنین بزرگترین سیستم فرورفتگی در منظومه خورشیدی ماست.
سایر اطلاعات از 2 مریخلرزه اخیر
با استناد به اطلاعات بدست آمده، مریخلرزه 4.1 ریشتری با نام S1000a حدود 24 روز پس از مریخلرزه اول ثبت شد و به واسطه امواج SS ،PP و امواج Pdiff که نوسانهای کوچک هسته سیاره هستند، شناسایی شد. این نخستین باری بود که امواج Pdiff در ماموریت InSight مشاهده شد.
البته دانشمندان نتوانستند نقطه کانونی وقوع S1000a را بیابند اما این مریخلرزه نیز مثل مورد پیشین در سوی دیگر مریخ رخ داده است. این لرزه همچنین رکورد بیشترین مدت زمان را هم شکست و برای 94 دقیقه ادامه پیدا کرد.
هردوی این مریخلرزهها در «منطقه سایه» از هسته سیاره رخ دادند؛ منطقهای که امواج PP و SS آن به دلیل اختلال ایجاد شده توسط هسته از مسیر منحرف میشوند. بدین ترتیب به گفته «ساواس سیلان» از «موسسه فناوری فدرال زوریخ» ثبت اطلاعات خارج شده از منطقه تاریک به درک بهتر مریخ کمک میکند.
گفتنی است که این دو مریخلرزه تفاوتهای مهمی با یکدیگر دارند. لرزه S0976a مثل هر لرزه دیگر مریخ تنها با فرکانس پایین انرژیاش شناسایی شد و این در حالیست که لرزه S1000a طیف بسامد بسیار گستردهای داشت.
همچنین آنا هارلستون در خصوص S1000a گفته که این لرزه همچنان برای آنها ناشناخته است و احتمالا کلیدی برای درک بهتر از لرزهشناسی مریخ است. او همچنین میگوید به احتمال زیاد S0976a نقطه کانونی بسیار عمیقتری دارد زیرا طیف فرکانس S1000a بیشتر به لرزههای مشاهده شده سطحی شباهت دارد.
