تمام زبان‌های دنیا از قانونی اسرارآمیز پیروی می‌کنند و هیچ‌کس نمی‌داند چرا

تمام زبان‌های دنیا از قانونی اسرارآمیز پیروی می‌کنند و هیچ‌کس نمی‌داند چرا

انسان‌ها معمولا تصور می‌کنند موجوداتی غیرقابل پیش‌بینی هستند و اراده‌ای آزاد دارند که به نوعی از فرآیندهای فیزیکی سرچشمه می‌گیرد. اما نکته‌ی عجیبی که ممکن است شما را دچار بحران وجودی زبانی کند، این است که به‌نظر می‌رسد اکثر زبان‌ها به‌طرز اسرارآمیز از معادله‌ای به نام «قانون زیف» پیروی می‌کنند و هیچ‌کس دلیل آن را نمی‌داند.همان‌طور که می‌توان انتظار داشت، کلمات در هر زبان با فراوانی متفاوتی استفاده می‌شوند. برای مثال، کلمه‌ای مانند «The» بیشتر از کلماتی همچون «Ecumenical» (به معنای فراگیر) یا «Phubbing» (به معنای بی‌اعتنایی به دیگران با نگاه کردن به تلفن همراه) به‌کار می‌رود. تجزیه‌وتحلیل فراوانی استفاده از کلمات در متون بزرگ، نشان می‌دهد که این فراوانی از قاعده‌ی آماری خاصی پیروی می‌کند.حدود ۸۰ سال پیش، جرج كينگزلی زیف، بیان داشت که به‌نظر می‌رسد فراوانی یک واژه تابع قانون توان باشد که به رتبه‌ی فراوانی آن کلمه بستگی دارد. تابع مذکور به شکل f(r) ∝ 𝑟𝛼 تعریف می‌شود که در آن f فراوانی واژه، r رتبه فراوانی و 𝛼 توان است.به ‌بیان ساده، پرکاربردترین واژه در زبان (مثلا در انگلیسی واژه The) دو برابر کلمه رایج بعدی و سه برابر واژه پرکاربرد بعدی و چهار برابر واژه پرکاربرد بعدی استفاده می‌شود و همین قاعده برای کلمات بعدی نیز به‌کار می‌رود. شاید فکر کنید این ویژگی عجیب مختص زبان انگلیسی است؛ اما این‌طور نیست. ظاهرا قانون زیف تقریبا درمورد تمام زبان‌هایی که تاکنون بررسی شده‌اند، صدق می‌کند.