در این مقاله قصد داریم تا به بررسی تفاوت ریمستر و ریمیک و ریبوت بپردازیم و هرکدام را به صورت جداگانه توضیح دهیم.
با گذشت زمان شاهد رونمایی و عرضه سختافزارهای بهتر و قویتر توسط کمپانیهای مختلف بودهایم. از کارتگرافیکهای قدرتمند برای کامپیوترهای شخصی گرفته تا انواع کنسولها. بسیاری از نسل جوانتر گیمرها فرصت تجربه شاهکارهای نسل قبل را از دست میدهند. این اتفاق نیز معمولا دو دلیل رایج دارد، دردسترس نبودن بازی روی سختافزار جدید و یا نبود میل به تجربه این بازیها به دلیل گرافیک بصری قدیمی آنها.
برای آن که این نسل نیز قادر باشند تا به تجربه این بازیهای فوقالعاده بپردازند و البته فروش بیشتر، کمپانیهای بازیسازی 4 رویکرد کلی اما مشابه را درنظر میگیرند: پورت، ریمستر، ریمیک و ریبوت. البته که یک راه دیگر که معقولتر نیز به نظر میرسد پشتیبانی سختافزار جدید از بازیهای نسلهای قبلی است. با زیاد شدن این عناوین اما بسیاری گیج و سردرگم و در تشخیص این متدها از یکدیگر دچار مشکل میشوند. به همین دلیل نیز در این مقاله قصد داریم تا به معرفی جداگانه هرکدام و مقایسه آنها با یکدیگر بپردازیم.
پورت (Port)
سادهترین راه برای ارائه یک بازی به بازیکنانی که میخواهند آن را روی پلتفرم و سختافزاری جدید تجربه کنند پورت است. در این روش معمولا هیچ بخش و جزئیاتی از بازی تغییر نمیکند، چه از لحاظ بصری و چه از لحاظ محتوایی بازی به شکلی که روی پلتفرمهای سابق قابل تجربه بود به مخاطب عرضه میگردد.
صرفا در این روش استودیو سازنده یا صاحب اثر کدنویسی و ساختار بازی را براساس پلتفرم مقصد تغییر میدهد تا روی آن نیز قابل تجربه باشد. این روش بیشتر زمانی کاربرد دارد که یک بازی بر روی کنسول خاصی ارائه نشده باشد و سازنده تصمیم به گسترش مخاطبان خود را داشته باشد. این اتفاق میتواند به دلیل قراردادهای انحصاری زمانی بازی و همچنین آماده نبودن بازی برای پردازشگرهای قدرتمندتر رخ دهد.
ریمستر (Remaster)
یکی دیگر از راههای انتقال یک بازی به پلتفرم جدید ریمستر است. در این روش محتوای بازی و دادههای استفاده شده در بازی معمولا تغییر نمیکند. تغییرات بازی ریمستر شدهبا نسخه اصلی خود بیشتر شامل پیشرفتهای صوتی و بصری میشود. این تغییرات میتواند شامل بالا رفتن رزولوشن بازی، کیفیت بهتر فایلهای صوتی، بهبود تکسچرها و یا اضافه شدن ریتریسینگ به بازی باشد.
