چند روز پس از اینکه یک گروه حامی حقوق حیوانات، شکایتی را به وزارت کشاورزی ایالات متحده(USDA) مبنی بر ظلم به حیوانات در طول آزمایشات شرکت “نورالینک”(Neuralink) ارائه کرد، این شرکت یک بیانیه صادر و این ادعاها را رد کرد.
این شرکت بیوتکنولوژی در حال توسعه یک رابط مغز-رایانه است که ادعا میکند روزی میتوان انسانها را با آن فوق هوشمند کرد و توانایی راه رفتن را به افراد فلج بازگرداند.
با این حال “کمیته پزشکان برای پزشکی مسئولانه” (PCRM) ادعا میکنند که در سالهای ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۰، میمونهای آزمایشگاهی که متعلق به شرکت “نورالینک” بودند، تحت آزمایشاتی قرار گرفتند که در حد شکنجه بوده است و شواهدی از بثورات پوستی، خودزنی و خونریزی مغزی در اسناد بررسی شده، مشاهده شده است.
شرکت “نورالینک” در جدیدترین بیانیه خود در مورد میمونهای مورد آزمایش خود اعتراف کرده است که این میمونها قربانی شدهاند، اما میگوید به دلیل عدم مراقبت پزشکی و بیمبالاتی در این آزمایش نبوده است.
شرکت “نورالینک” که توسط “ایلان ماسک” تأسیس شده است، در حال کار بر روی یک تراشه مغزی قابل کاشت است که به گیرندگان اجازه میدهد تا تنها با استفاده از ذهن خود وظایف خود را انجام دهند.
سال گذشته این شرکت فناوری خود را در یک میمون ماکاک نشان داد که بازی ویدیویی را بدون دسته(جوی استیک) و تنها با فرمانهای صادره از مغز خود بازی میکرد.
این گروه حامی حقوق حیوانات موسوم به “کمیته پزشکان برای پزشکی مسئولانه”(PCRM) ادعا کرد که “نورالینک” از ایمپلنتهای بسیار تهاجمی استفاده کرده است که منجر به “رنج و شکنجه شدید میمونهایی شده است که مراقبت کافی دریافت نکردهاند.
این گروه با گزارش شواهدی که در ۷۰۰ صفحه آورده شده مدعی شده بود که ۱۵ میمون از ۲۳ میمونی که این آزمایش روی آنها انجام شده بود، قربانی شدهاند و همچنین جسد برخی از آنها فاقد انگشتان دست بوده است.
در این شکایت، حامیان حقوق حیوانات، دانشگاه “کالیفرنیا دیویس” را در ۹ مورد ناقض حقوق حیوانات میدانند، از جمله آنها قانونی مبنی بر به حداقل رساندن درد و ناراحتی برای حیوانات هنگام مراقبت از آنها است. به گفته این گروه، بسیاری از میمونها آزار شدیدی را در نتیجهی آزمایشهای به شدت تهاجمی و مراقبت نامناسب تجربه کردند. این ایمپلنت و سختافزارهای مرتبط با آنها که پس از ایجاد حفرهای در جمجمه در مغز قرار داده میشوند، باعث ایجاد عفونتهای مکرر در حیوانات شده و به طور قابل توجهی سلامت آنها و درستی تحقیقات را به خطر انداخته است. همچنین نمونههای متعددی از آسیب به میمونها از جمله یک مورد که انگشتان دست و پایش را از دست داده بود که به نظر میرسد در نتیجه خودزنی یا آسیب دیگری باشد، مشاهده شد.
در موردی دیگر، یک میمون که حفرهای در سر آن ایجاد شده بود دچار عفونت خونی پوست شده بود که مجبور به اتانازی آن شدند. در نمونهای دیگر که این گروه ارائه کردند یک میمون ماده که تراشه درون مغز آن قرار گرفته بود، دچار عوارضی چون استفراغ و مشکل تنفسی شد که مشخص شد که ناشی از سکته مغزی است.
گفتنی است که این گروه با استفاده از دسترسی به این دادهها، علیه دانشگاه “کالیفرنیا دیویس” اقامه دعوا کرده که شرکت “نورالینک” قبلاً آزمایشهای خود را در آن انجام داده است و با این حال، این شرکت مستقیما بخشی از این شکایت نیست.
دانشگاه “کالیفرنیا دیویس” که در سال ۲۰۲۰ همکاریاش را با “نورالینک” به اتمام رسانده است، ادعا کرده که در طول این آزمایشها، دستورالعملهای تحقیقاتی را به طور کامل بررسی و تایید کرده است. سخنگوی این دانشگاه گفت که کارکنان آن مراقبتهای دامپزشکی از جمله نظارت شبانهروزی بر حیوانات را انجام دادهاند و هرگونه حادثهای را به کمیته مراقبت و استفاده از حیوانات(IACUC) گزارش دادهاند تا در صورت نیاز تغییراتی در دستورالعملها و آموزشها اعمال شود.
این کمیته قصد دارد از دانشگاه “کالیفرنیا دیویس” شکایت کند و تصاویر و فیلمهایی که به عنوان بخشی از دادههای اصلی منتشر نشدهاند را درخواست کند. همچنین میخواهد به شماره هویتی حیوانات مورد آزمایش دسترسی پیدا کند تا سرنوشت آنها را پس از اتمام فعالیت این دانشگاه با “نورالینک” بررسی کند. اما “کالیفرنیا دیویس” میگوید که این اطلاعات متعلق به شرکت “نورالینک” هستند.
شفافسازی “نورالینک”
شرکت “نورالینک” در یک متن طولانی در وبسایت خود، گروه “PCRM” را به مخالفت با استفاده از حیوانات در تحقیقات به هر شکل ممکن متهم کرده است، آن هم در شرایطی که مقررات فعلی نیاز به انجام آزمایشات حیوانی قبل از آزمایشات انسانی را روشن کرده است.
این شرکت در این بیانیه به توضیح تاریخچه کوتاه همکاری خود با دانشگاه “کالیفرنیا دیویس” پرداخته و گفته است که مرکز تحقیقات ملی پستانداران کالیفرنیا(CNPRC) ابتدا اجازه دسترسی به جسدهای میمونها را داده تا جراحیهای خود را آزمایش کنند و سپس میمونهای زنده مانده از سایر پروژههای تحقیقاتی را در اختیار آنها قرار داده است.
“نورالینک” ادعا میکند که در مراحل اولیه پروژه خود، میمونها تنها در روز جراحی در اختیار این شرکت بودهاند و پس از آن در حالت بیهوشی به شکل اتانازی کشته شدهاند. همچنین هرگونه جراحتی که این میمونها داشتهاند، از جمله از دست دادن انگشتان دست، احتمالاً به دلیل رفتارهای تهاجمی با سایر میمونهای موجود در مرکز نگهداری بوده و بر اثر آزمایشهای این شرکت نبوده است.
46
