به گزارش خبرگزاری بیکینگ، بعد از آزمایش اتمی ایالت متحده امریکا در سال ۱۹۴۵ متخصصان متوجه شدند اگر بمب هسته ای منفجر شود، امواج الکترومغناطیسی که در اثر انفجار پدید میآید تمامی مدارهای الکترونیک را نابود میسازد.
کلید حل این مسئله در ایجاد پالس های (تپ های) الکتریکی با عمر بسیار کوتاه و قدرت زیاد نهفته است. با ارسال این پالس ها به درون یک آنتن فرستنده، امواج الکترومغناطیسی قدرتمندی در فرکانس های مختلف از آنتن بیرون میآیند. هر چه فرکانس موج بالاتر باشد، امکان تأثیر گذاری آن بر مدارهای الکترونیک دستگاه ها بیشتر خواهد شد.
برای مثال یک رادیو با تغییر جریان عبوری درون مدار خود باعث تولید یک میدان مغناطیسی میشود. این میدان مغناطیسی تولیدی میتواند باعث القای یک جریان الکتریکی درون یک هادی دیگر برای مثال آنتن یک رادیوی دیگر شود.
حال اگر نوسانات سیگنالهای الکتریکی حاوی پیام خاصی باشند دریافتکنندگان این سیگنالها توان رمزگشایی از این پیام را دارند. حال یک رادیوی معمولی میدان مغناطیسی بهاندازه تولید یک جریان با شدت کم را تولید میکند تا پیام خود را به دریافتکننده برساند.
اگر این رادیو یک میدان مغناطیسی قوی تولید کند نتیجه آن القای جریان الکتریکی با شدت بسیار بالا خواهد بود که این جریان میتواند اجزای نیمههادی مدار و رادیو را بهکلی نابود کند.
بر اساس گزارش روزیاتو، تکنولوژی اصلی که باعث تولید پالس های الکترومغناطیسی در سلاحها می شود غالباً عبارتند از: مولدهای فشردهسازی شار (Flux Compression Generator)، ژنراتورهای Magnet-Hydrodynamic و دستهای از وسایل پر قدرت مایکروویو که در رأس آنها نوسان ساز با کاتد مجازی یا ویرکتور قرار دارد.
البته روشهای نوین تولید پالس های الکترومغناطیسی قدرتمند و نیز پالس های الکترومغناطیسی تولید شده در سیستم شامل استفاده از شتاب دهندههای ذرات باردار انرژی است که میتواند حتی به سیستمهای حفاظت شده عادی نیز نفوذ کرده و تخریب لازم را روی سیستمهای الکترونیکی بر جای گذارد.
متن کامل این گزارش را اینجا بخوانید.
۲۲۷۲۲۷
