برای زنده‌ماندن به چه میزان از مغز خود نیاز داریم؟

شاید شنیده باشید که انسان‌ها فقط از ۱۰ درصد مغز خود استفاده می‌کند. این ادعا کاملاً نادرست است، چرا که بیشتر افراد در تمام لحظات از تمام بخش‌های مغز خود استفاده می‌کنند؛ اما برای کسانی که دچار سکته مغزی، آسیب‌های شدید مغزی یا جراحی برداشتن بخشی از مغز شده‌اند، موضوع پیچیده‌تر می‌شود. در واقع، بسیاری از این موارد نشان می‌دهند که یک فرد برای زنده‌ماندن و حتی برای عملکرد عادی نیازی به ۱۰۰ درصد مغز خود ندارد.

پس واقعاً چقدر از مغز خود را برای زنده‌ماندن نیاز دارید؟ دانشمندان علوم اعصاب همچنان در حال بررسی این سؤال هستند و احتمالاً پاسخ قطعی و یکسانی برای همه وجود ندارد. اینکه یک فرد پس از آسیب مغزی یا در صورت نداشتن بخشی از مغز چقدر خوب عمل می‌کند، به عوامل متعددی مثل ناحیه‌ای از مغز که تحت تأثیر قرار گرفته، چگونگی و علت آسیب و سن فرد در زمان وقوع آسیب بستگی دارد؛ اما میزان بخشی از مغز که می‌توان بدون آن زندگی کرد و همچنان عملکرد طبیعی داشت، ممکن است شما را شگفت‌زده کند.

نمونه‌ی EG را درنظر بگیرید؛ زنی که برای حفظ حریم خصوصی‌اش تنها با حروف اول نامش شناخته می‌شود. وقتی ای‌جی برای اسکن پزشکی که ارتباطی به مغزش نداشت مراجعه کرد، متوجه نبود بخش لوب گیجگاهی در مغزش شد؛ بخشی بزرگ از مغز که در نزدیکی گوش قرار دارد و مسئول پردازش شنوایی، حافظه و زبان است. پزشکان معتقدند که این ناهنجاری ناشی از یک کیست (کیسه‌ای پر از مایع) بوده که در اوایل کودکی‌اش شکل گرفته و باعث آسیب مغزی شده است.