انسان‌ها در مقایسه با سایر پستانداران، چقدر به همسرانشان وفادار هستند؟

براساس رتبه‌بندی علمی جدیدی که عادات تولید مثل پستانداران را بررسی کرده است، به نظر می‌رسد انسان‌ها جایگاهی برجسته در میان گونه‌های تک‌همسر دارند، اما برای صدرنشینی در این جدول باید عملکرد خود را بهبود ببخشند تا بتوانند رقبای دیگر را پشت سر بگذارند.

در پژوهشی تازه که توسط دانشگاه کمبریج انجام شده است، انسان‌ها در مقیاس تک‌همسری، در میان ۳۵ گونه پستاندار مورد بررسی، رتبه هفتم را کسب کردند. این جایگاه ما را بالاتر از حیواناتی چون میمون درازدست و میرکت قرار می‌دهد، اما از گونه‌هایی نظیر تامارین‌های سبیلو و سگ‌های آبی اوراسیایی عقب می‌اندازد.

دکتر مارک دایبل، انسان‌شناس تکاملی از کمبریج، توضیح می‌دهد که انسان‌ها در بخش بالایی فهرست گونه‌های تک‌همسر جای می‌گیرند، اما باید توجه داشت که «بیشتر پستانداران، رویکردی بسیار چند جفتی دارند» که اصطلاح علمی آن تعدد زوجات یا چندشریکی است؛ یعنی حیوان با شریک‌های جنسی متعددی جفت‌گیری می‌کند.

اگرچه دانشمندان پیش از این نیز نرخ تک‌همسری را در جمعیت‌های انسانی و حیوانی گزارش کرده بودند، دایبل با هدف تعیین جایگاه دقیق انسان نسبت به سایر پستانداران، رویکردی نوین اتخاذ کرد. او داده‌های ژنتیکی حاصل از مطالعات انسانی و حیوانی را تحلیل کرد و برای هر گونه، نسبت خواهر و برادرهای تنی (کامل/Full-siblings) به خواهر و برادرهای ناتنی (نصف/Half-siblings) را محاسبه کرد.

در جوامع انسانی یا حیوانی با سطح بالای تک‌همسری، احتمال اینکه خواهر و برادرها از یک مادر و یک پدر مشترک (تنی) باشند، بیشتر است. در مقابل، جوامعی که عادات جفت‌گیری چندشریکی دارند، به احتمال زیاد درصد بالاتری از خواهر و برادرهای ناتنی را خواهند داشت.

سپس، محققان انسان‌ها و ۳۴ گونه پستاندار دیگر را براساس میانگین نسبت خواهر و برادرهای تنی رتبه‌بندی کردند. یازده گونه برتر که در صدر آن‌ها موش آهوی کالیفرنیا قرار دارد، همگی به‌عنوان گونه‌های تک‌همسر در نظر گرفته می‌شوند، در حالی که ۲۴ گونه پایینی، غیر تک‌همسر محسوب می‌شوند.