امکان ذخیره‌سازی میلیون‌های فیلم روی یک دیسک با استفاده از نور

این رویکرد مبتنی بر ذخیره‌سازی داده‌های نوری مبتنی بر نور (ODS) است که برای نوشتن دی‌وی‌دی‌ها استفاده می‌شود، اما این مدل می‌تواند سه بعدی کار ‌کند. این به معنای صدها لایه به جای یک لایه است که منجر به جهش عظیم در ظرفیت دیسک‌ها می‌شود.

تیم تحقیقاتی این روش نوآورانه می‌گویند: در مورد پتابیت‌ها روی یک دیسک صحبت می‌کنیم که معادل یک هزار تریلیون بیت است، معادل قرار دادن حدود یک میلیون فیلم با کیفیت استاندارد روی چیزی به اندازه یک دی‌وی‌دی. 

رویکرد جدید با یک محیط ذخیره سازی جدید به نام AIE-DDPR – یا نور مقاوم در برابر انتشار تشعشعات، ارائه می‌شود. درواقع لایه‌ای نازک است که امکان نوشتن داده‌ها را با وضوح فوق‌العاده بالا فراهم می‌کند.

این پیشرفت تا حدی از طریق الگوهای نور اعمال شده به سطح، بخشی از طریق رنگ در فیلم، و بخشی از طریق ترکیب مولکول‌های موجود در فیلم که نور را جذب کرده و به آن واکنش نشان می‌دهند، به دست می‌آید.

محققان امیدوارند که فناوری جدید بتواند به غلبه بر برخی از محدودیت‌های مرتبط با نحوه ذخیره مقادیر زیادی از اطلاعات دیجیتال در حال حاضر کمک کند.

محققان می‌گویند: «مراکز داده مبتنی بر فناوری‌های ذخیره سازی مانند دستگاه‌های فلش نیمه هادی و هارد دیسک دارای بار انرژی بالا، هزینه‌های عملیاتی بالا و طول عمر کوتاه هستند.»

توجه به این نکته ضروری است که هنوز چند چالش مهم وجود دارد که باید روی آن‌ها کار کرد. این فناوری قبل از اینکه بتوان به طور عملی از آن استفاده کرد، باید سریع‌تر و کارآمدتر شود، اگرچه محققان در حال حاضر ایده‌هایی در مورد چگونگی تحقق این امر دارند.

اگر روش جدید ذخیره سازی داده‌ها را بتوان با موفقیت توسعه داد، مزایای بالقوه آن مشخص است: مراکز داده‌ای که فضای کمتری را اشغال می‌کنند، نگهداری آنها ارزان‌تر است و در حین عملیات انرژی کمتری مصرف می‌کنند. 

ظرفیت فعلی ODS باید افزایش یابد تا به طور کامل نیازهای مرکز داده را برآورده کند. با این حال افزایش تراکم رسانه‌های نوری همچنان یک چالش است.