گوگل سیاستهای حریم خصوصی خود را بهروز و صراحتاً اعلام کرده است که این حق را برای خودش محفوظ میدارد تا از تمام اطلاعات عمومی موجود در فضای اینترنت برای توسعه مدلهای هوش مصنوعی خود بهره بگیرد. به عبارت دیگر، اگر زمانی محتوایی را در فضای آنلاین منتشر کردهاید، حالا باید انتظار داشته باشید تا آن محتوا را درون یکی از چتباتهای این شرکت ببینید.
غول فناوری ماونتین ویو در وبسایت خود درباره سیاستهای جدیدش نوشته است: «گوگل برای بهبود سرویسها و توسعه محصولات، قابلیتها و فناوریهای جدیدی که برای کاربران و عموم مفیدند، از اطلاعات استفاده میکند. برای مثال، ما از اطلاعاتی که بهطور عمومی در دسترساند برای کمک به آموزش مدلهای هوش مصنوعی گوگل و ساخت محصولات و ویژگیهایی مثل گوگل ترنسلیت، بارد و قابلیتهای هوش مصنوعی در فضای ابری استفاده میکنیم.»
خوشبختانه گوگل وبسایتی دارد که تاریخچه تغییر سیاستهای این شرکت را نشان میدهد؛ بنابراین میتوانیم ببینیم که تغییر این سیاستها شامل جایگزینشدن عبارت «مدلهای هوش مصنوعی» بهجای «مدلهای زبانی» است و حالا به ساخت محصولات جدید و توسعه گوگل ترنسلیت، بارد و ابزارهای هوش مصنوعی ابری اشاره میکند.
گوگل صراحتاً به استفاده احتمالی از اطلاعات شما اذعان کرده است
در هر صورت اما این اشاره مستقیم به سیاست گردآوری اطلاعات توسط گوگل کمی غیرمعمول است. شرکتهای فناوری معمولاً به گردآوری اطلاعاتی میپردازند که روی سرویسهای آنها قرار میدهید، اما غول ماونتین ویو عملاً خودش را مالک تمام دادههایی میداند که در فضای وب عمومی وجود دارند.
کاربران احتمالاً در گذشته میدانستند که انتشار عمومی یک محتوا واقعاً بهمعنای عمومیشدن آن است. اما حالا دیگر سؤال فقط این نیست که چه کسانی میتوانند محتواها را ببینند، بلکه باید بپرسیم چگونه از این محتواها استفاده خواهد شد.
با ظهور چتباتهای هوش مصنوعی بحث کپیرایت هم داغ شده است و مشخص نیست که تکلیف مالکیت اطلاعات عمومی چه میشود. اگر گوگل تصویر نقاشیهای شما را به مدل هوش مصنوعی خود بدهد و از آنها برای ساخت یک نقاشی شبیه به سبک کاری شما استفاده کند، آیا شما هم میتوانید نسبت به آن اثر ادعایی داشته باشید؟
گفتنی است که ایلان ماسک اخیراً با ادعای مقابله با همین استخراج دادهها از اینترنت، محدودیتی را روی توییتر اعمال کرد تا دسترسی به توییتها تنها با ورود به حسابهای کاربری ممکن باشد.
۲۲۷۲۲۷
