برای آنکه مریخ تا سال ۲۰۵۰ به مکانی برای زندگی کردن تبدیل شود، باید سکونتگاههایی در آن ساخته شود و اکنون گفته میشود این احتمال وجود دارد بتوان سکونتگاههای آینده مریخ را با آجرهای باکتریایی ساخت.
دانشمندان میگویند میتوان خاک مریخ را با مادهای ژل مانند به نام «صمغ» به همراه اوره، کلرید، نیکل و نوعی باکتری به نام «Sporosarcina pasteurii» ترکیب کردتا مادهای همانند سیمان برای قالبگیری ایجاد شود.
برای ساخت یک نمونه اولیه، محققان از شبیهسازی خاک مریخ شروع به کار کردند – واضح است که ما در سطح زمین به خاک واقعی مریخ دسترسی نداریم اما شبیهسازی با دقت بسیار بالایی خاک مریخ را تولید کرد و باکتریها و میکروبهای اساسی را درون آن قرار داد. دانشمندان سپس اوره را به کریستالهای کربنات کلسیم تبدیل کردند تا مادهای چسبنده به نام «پلیمر زیستی» ساخته شود.
چشمانداز بشریت از استقرار بر سطح مریخ ممکن است دیگر یک رویای علمی-تخیلی نباشد. ناسا در حال حاضر پیشبینی میکند که در سال 2030، انسان اولین قدمهای خود را بر روی مریخ میگذارد. «ایلان ماسک» مدیرعامل شرکت فضایی «اسپیس ایکس» نیز در یک توئیت به سال 2029 اشاره کرد تا کمی خوشبینتر باشد. او معتقد است تا سال 2050 شهری با یک میلیون نفر جمعیت در سطح سیاره سرخ ساخته خواهد شد.
نتایج این تحقیق در نشریه «PLoS ONE» منتشر شده است.
درنهایت، مادهای همانند سیمان ساخته شد که میتوانست خاک مریخ را در شکلهای گوناگون بهم بچسباند. کلرید نیکل مولفه دیگری در ساخت این نوع سیمان است که به رشد باکتریها کمک میکند.
دانشمندان میگویند: « این سیمان میکروبی را به شکل آجر درآورید تا سکونتگاه های آینده مریخ ساخته شوند.»
«آلوکه کومار» دانشیار دپارتمان مهندسی مکانیک در انستیتوی علوم هند میگوید: « باکتریها در اعماق خاک مریخ وجود دارند و از پروتئینهای خود برای اتصال ذرات به یکدیگر استفاده میکنند، میزان تخلخل را کاهش میدهند و استحکام آجر افزایش مییابد.»
تیم تحقیقات قصد دارد چند آجر فضایی باکتریایی را به همراه ماموریت آتی «ISRO» مستقیما به فضا بفرستد. آنها قصد دارند نحوه واکنش آجرها – به عبارت دیگر، میکروبها را – در برابر گرانش بررسی کنند. تا آن زمان، دانشمندان درتلاش خواهند بود که شرایط مریخ را – جو مریخ ده برابر نازکتر از جو زمین است – شبیهسازی کنند و مطالعات خود را برای ساخت سکونتگاه های آینده مریخ گسترش دهند.
