آیا کرکسها واقعاً در انتظار مرگ طعمه به دور آن میچرخند؟

آیا کرکسها واقعاً در انتظار مرگ طعمه به دور آن میچرخند؟
کرکسها معمولاً بهعنوان نشانهای شوم از مرگِ نزدیک نشان داده میشوند؛ انگار بالای سر موجودی زخمی پرسه میزنند تا بمیرد. اما کارشناسان میگویند واقعیت چنین نیست. کریس مککلور از بنیاد پرِگرین میگوید: «تا حالا نشنیدهام که واقعاً کرکسها دور یک انسانِ در حال مرگ چرخیده باشند. از طرفی، تعداد انسانهایی که در حال مرگ در میان طبیعت باشند، هم خیلی کم است».
مککلور سرپرست شبکهٔ جهانی تأثیرات پرندگان شکاری (GRIN) است که ابزاری برای جمعآوری داده دربارهٔ پرندگان شکاری است. او در گفتگو با لایوساینس توضیح داد: «کرکسها با سر خوردن در هوا حرکت میکنند و به همین دلیل از جریانهای هوای گرم بالا رونده، که به آنها ترمال گفته میشود، استفاده میکنند.»
ترمالها ستونهای هوای رو به بالایی هستند که وقتی خورشید بخشهای مختلف زمین را به طور نابرابر گرم میکند، ایجاد میشوند. چون هوای گرم از هوای سرد سبکتر است، بالای قسمتهای گرمترِ زمین، تودههای هوای گرم بالا میروند و جریانی صعودی بهوجود میآورند.
کرکسها منتظر مرگ انسان یا حیوان زخمی نیستند؛ آنها از جریانهای هوای گرم برای بالارفتن و جابهجایی با صرف کمترین انرژی استفاده میکنند
براساس پژوهش منتشرشده در سال ۲۰۱۷، ترمالها معمولاً شکل گردباد دارند: نزدیک زمین کوچک و ضعیفاند و همین امر باعث میشود کرکسها در ارتفاع پایین مجبور شوند در دایرههای کوچک بچرخند؛ اما هرچه بالاتر میروند و هوا گرمتر میشود، ترمالها بزرگتر شده و پرندهها در دایرههای بزرگتری حرکت میکنند.















