آیا برای نجات گونه‌های آسیب‌پذیر باید آن‌ها را تکامل دهیم؟
آیا برای نجات گونه‌های آسیب‌پذیر باید آن‌ها را تکامل دهیم؟
به مدت ده‌ها میلیون سال، استرالیا محلی برای تکامل گونه‌ها و سرزمینی برای شکل‌گیری جالب‌ترین موجودات روی زمین بوده است. این قاره محل تولد پرندگان آوازه‌خوان، سرزمین پستانداران تخم‌گذار و پایتخت جانوران کیسه‌دار است که کانگوروها و کوآلاها را در بر می‌گیرند. تقریبا نیمی از پرندگان استرالیا و نزدیک به ۹۰ درصد از پستانداران، خزندگان و قورباغه‌های آن در هیچ نقطه‌‌ی دیگری از کره زمین پیدا نمی‌شوند.امروزه استرالیا به یک نمونه‌ی موردی برای پژوهش‌های مربوط به خطر گوناگونی زیستی تبدیل شده است. مواردی مثل نابودی زیستگاه‌ها، گونه‌های مهاجم، بیماری‌های ویروسی و تغییرات اقلیمی به بدترین آمار در نابودی گونه‌های جهان منجر شده‌اند.به باور دانشمندان، برخی از تهدید‌های فوق مهارنشدنی هستند، به‌طوری‌که تنها راه محافظت از حیوانات منحصربه‌فرد استرالیا تغییر آن‌ها است. دانشمندان از طریق مجموعه‌ای از روش‌ها مثل پیوند هیبریدی و ویرایش ژنی می‌توانند ژنوم‌های حیوانات آسیب‌پذیر را تغییر دهند. آن‌ها امیدوارند به این شیوه حیوانات آسیب‌پذیر را با خصلت‌هایی برای بقا مجهز کنند.تغییر حیوانات طرحی جسورانه است که انگیزه‌های بنیادی حفاظت از موجوات حیات وحش را به چالش می‌کشد؛ اما عصر حاضر که انسان بر همه چیز غالب است و استرالیا در لبه‌ی بحران گوناگونی زیستی جهان قرار دارد، روش‌های محافظتی قدیمی دیگر کافی نخواهند بود.
مجله خبری بیکینگ
