پژوهشگران علوم کامپیوتر و هوش مصنوعی دانشگاه MIT زبان برنامه نویسی جدیدی برای محاسبات کوانتومی توسعه دادهاند که Twist نامیده میشود و با هدف برطرف کردن مشکلات مربوط به درهمتنیدگی دادهها، طراحی شده است. استفاده از Twist توسط جامعه توسعهدهندگان میتواند به کاهش خطاها و بهبود کیفیت دادهها کمک زیادی کند.
محاسبات کوانتومی همانطور که انتظار میرود، بسیار پیچیدهتر از محاسبات سنتی هستند و مانند سیستمهای معمولی موجود در بازار، حتی توسعهدهندگان کامپیوترهای کوانتومی نیز به یک زبان برنامه نویسی نیاز دارند تا از قابلیتهای آن بهره ببرند. از طرفی دیگر کامپیوترهای کوانتومی با زبانهای برنامهنویسی سنتی عملکرد خوبی ارائه نمیکنند.
با این حال، محاسبات کوانتومی عمدتا با اصطلاحی تحت عنوان «درهم تنیدگی دادهها» سروکار دارند که توسعهدهندگان باید با آن مقابله کنند. اکنون دانشمندان MIT ادعا میکنند که زبان برنامهنویسی Twist میتواند درگیر شدن و درهم تنیدگی بخشهای مختلف دادههای یک برنامه کوانتومی را به طور دقیق تشریح کند و نکته مهم دیگر اینکه از روشی استفاده میکند که برای تمام برنامهنویسان قابل درک است.
«چارلز یوان»، دانشجوی دکترای MIT در رشته مهندسی برق و علوم کامپیوتر که مسئول اصلی پروژه Twist است، توضیح میدهد:
زبان Twist با مشخص کردن زمان که یک کیوبیت نباید با مورد دیگری درگیر شود، به توسعهدهنده اجازه میدهد تا برنامههای کوانتومی ایمنتری را بنویسد. با توجه به اینکه درک برنامههای کوانتومی نیاز به درک درهم تنیدگی دارد، امیدوار هستیم تا Twist زمینه را برای زبانهای برنامهنویسی دیگری فراهم کند که چالشهای منحصر به فرد خود را برای برنامهنویسان به همراه دارند.
زبان Twist چه تاثیری در محاسبات کوانتومی دارد؟
میتوان گفت Twist پیچیدگیهای مرتبط با محاسبات کوانتومی را کاهش خواهد داد که این امر میتواند به توسعهدهندگانی که از زبانهای برنامهنویسی رایج استفاده میکنند، کمک کند تا کارهای خود را بدون پرداختن به پیچیدگیهای این فناوری انجام دهند.
طبق ادعا محققان MIT، با Twist مدت زمان اجرای برنامهها روی یک کامپیوتر کوانتومی تا چهار درصد افزایش پیدا میکند و البته ویژگی ارزشمند دیگر این زبان توانایی شناسایی اشکالات و بهبود دادهها است.
