آیا ممکن است سیاه‌چاله فقط از نور تشکیل شود؟
آیا ممکن است سیاه‌چاله فقط از نور تشکیل شود؟
اگر مواد کافی را در یک نقطه فشرده کنید، فضا زمان در یک بوسه‌ی کیهانی به نام سیاه‌چاله، آن را می‌بلعد. تا آنجایی که به معادله‌های اینشتین مربوط می‌شود، این مواد شامل درخششی بدون جرم از تابش الکترومغناطیس است. با توجه به معادله‌ی E= mc^2 که هم‌ارزی بین جرم و انرژی را توصیف می‌کند، اگر مقدار کافی از نور را در یک نقطه جمع کنید، انرژی آن حداقل از نظر تئوری به خودی خود می‌تواند قادر به ایجاد سیاه‌چاله باشد.با این‌حال پیش از آنکه لیزرهای تفنگی بزرگ را بردارید و بخواهید حفره‌هایی را در بستر جهان به وجود بیاورید، پژوهشگرهای دانشگاه کمپلوتنسه‌ی مادرید اسپانیا و دانشگاه واترلوی کانادا می‌خواهند چیزی را با شما درمیان بگذارند: پدیده‌ای به نام اثر شوینگر که می‌تواند همه چیز را پیش از آغاز غیرممکن سازد.نظریه‌ی نسبیت عام اینشتین توصیفی از خمیدگی فضازمان در پیوند با حضور انرژی، مانند انرژی موجود در یک جرم است. اگر جرم کافی را در یک نقطه به حد بسیار زیاد فشرده کنید، خمیدگی آن‌قدر شدید خواهد شد که هیچ‌چیز حتی نور نمی‌تواند از آن بگریزد.در اواسط دهه‌ی ۱۹۵۰، جان ویلر، فیزیکدان نظری آمریکایی به این نتیجه رسید که روی کاغذ هیچ جنبه‌ای از نظریه انیشتین این احتمال را رد نمی‌کند که تراکم کافی از انرژی موجود در امواج گرانشی یا الکترومغناطیسی می‌تواند فضازمان را به اندازه‌ی کافی خم کند تا همان امواج را در جای خود نگه دارد. او این جسم عجیب را جئون نامید و آن را نوعی ذره‌ی بسیار ناپایدار فرضی درنظر گرفت.
مجله خبری بیکینگ
