بررسی آیفون ایر؛ شاهکار طراحی یا مجموعه‌ای از مصالحه‌های بزرگ؟

درباره‌ی آیفون ایر می‌گویند که اپل پنج سال پیش نمی‌توانست این محصول را بسازد. جان ترنوس، معاون ارشد مهندسی سخت‌افزار اپل می‌گوید پیش‌شرط اصلی برای محقق‌کردن پروژه‌ی باریک‌ترین آیفون تاریخ، رسیدن به فرمولی برای ساخت «آیفون عالی» بدون هیچ‌گونه مصالحه در بخش‌های کلیدی گوشی بوده است. اپل لازم بود ابتدا به پیشرفت‌های چشمگیری در علم مواد، هنر کوچک‌سازی قطعات و بهینگی فوق‌العاده‌ی تراشه‌هایش برسد تا بتواند محصولی عرضه کند که در عین باریکی تحسین‌برانگیز، به‌‌قول خودش در بخش عملکرد، نمایشگر، عمر باتری و دوربین هم حرفی برای گفتن داشته باشد.

چطور ممکن است محصولی پرچم‌دار و گران‌قیمت که از همان ابتدای کار، ظرفیت باتری و سیستم‌های پیچیده‌ی دوربین و حتی جای سیم‌کارت و اسپیکر استریو را فدا می‌کند تا صرفا باریک‌تر و سبک‌تر از چیزی باشد که به آن عادت کرده‌ایم، «بدون مصالحه» تلقی شود؟

گرگ جازویک، معاون ارشد بازاریابی جهانی اپل که می‌گوید ‌«تیم ما نه‌تنها به تمام اهداف بلندپروازانه‌ای که برای این محصول تعیین شده بود، دست یافت؛ بلکه از آن‌ها فراتر رفت و محصولی خلق کرد که حتی از تصورات اولیه‌ی ما نیز بهتر بود.»

آیا آیفون ایر از تصورات ما هم بهتر بود؟ پاسخ به این بستگی دارد که از محصولی که ظاهرا همه‌چیز را فدای «فرم‌فکتور» کرده است و در عین حال، محصول لوکس و نوآورانه‌ی ارزشمندترین برند دنیا به‌شمار می‌رود، دقیقا چه انتظاری داشتیم؛ اما اگر بخواهم خیلی خلاصه بگویم، آیفون ایر یک جاهایی واقعا فراتر از انتظار ما ظاهر شد و یک جاهایی هم کاملا ناامیدکننده؛ در ادامه‌ی بررسی همراه من باشید.